หลังจากที่รถตู้เบนซ์ตกลงกับพื้น กระจกหน้าต่างรถก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยแรงสะเทือน ฝั่งที่นั่งข้างคนขับกระแทกกับพื้น พวกคุณชายเล็กหลินต่างก็ถูกกระแทกจนเลือดโชก มีเสียงวิ๊งวิ๊งดังอยู่ในหัว ทั้งหมดต่างตกอยู่ในอาการสมองกระทบกระเทือน
ก็มีเพียงอาการของจอมละโมบที่ดีกว่าสักหน่อย เขาสะบัดหัวอย่างแรง จอมละโมบตะเกียกตะกายปีนออกไปจากทางกระจกรถที่แตกละเอียด
“เป็นเพื่อนร่วมทีมที่ไร้ประโยชน์ชะมัด เกือบขุดหลุมฝังฉันแล้วไหมล่ะ”
จอมละโมบบ่นพลางปีนออกจากรถตู้เบนซ์ เขาเช็ดเลือดที่ไหลออกมาจากหน้าผากที่ถูกกระจกบาด นึกอยากจะนั่งสูบบุหรี่ที่ข้างทางเงียบ ๆ สักมวนจริง ๆ
ทว่าจอมละโมบก็ทำได้เพียงคิดเท่านั้น หลี่โม่ที่ย่างสามขุมเข้ามาทำให้จอมละโมบหมดอารมณ์ทันใด เขารีบกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งหนีไปบนถนนอย่างบ้าคลั่ง
หลี่โม่แค่นหัวเราะเย็นชา เขาสะบัดข้อมือเล็กน้อยก่อนหินกรวดก้อนหนึ่งจะทะยานออกไปกระแทกเข้ากับข้อพับเข่าของจอมละโมบอย่างแรง
จอมละโมบที่กำลังหนีเตลิดพลันรู้สึกเจ็บปวดที่หัวเข่าและล้มคว่ำลงไปจูจุ๊บกับพื้นทันที
“ขาฉัน! เข่าฉัน!”
จอมละโมบร้องโหยหวนพลางกุมเข่าเอาไว้ เมื่อเห็นรูขนาดใหญ่ที่มีเลือดไหลทะลักออกมาบนหัวเข่า เขาก็รู้สึกว่าคราวนี้คงหนีไม่รอดแล้ว
“คุณหลี่! ลูกพี่หลี่! ท่านหลี่! คุณช่วยเห็นผมเป็นอากาศธาตุไปได้ไหมครับ ผมจะเอาเงินให้คุณ ผมจะให้ทรัพย์สินทั้งหมดเลยโอเคไหมครับ!”
จอมละโมบน้ำตาไหลอาบหน้าไร้ซึ่งสง่าราศีของผู้ใหญ่อย่างเมื่อก่อน ตอนนี้เขาต้องการเพียงให้หลี่โม่จะละเว้นชีวิตเล็ก ๆ ของตนเท่านั้น
“ผมไม่น่าเห็นแก่เงินเลย ไม่น่าโลภมากเลย คุณปล่อยผมไปเถอะนะ ต่อไปผมไม่มีทางกล้าเป็นศัตรูกับคุณอย่างแน่นอน”
จอมละโมบที่อดกลั้นต่อความเจ็บปวดพลิกตัวคุกเข่าลงกับพื้น ก้มหัวคำนับขอโทษหลี่โม่ไม่หยุด
“หากไม่ใช่เพราะรุ่นพี่เป้าติดต่อมา ผมก็คงไม่มีทางเข้ามายุ่งเกี่ยวหรอกครับ คุณชายเล็กหลินให้ผมห้าสิบล้านบาท ผมขอให้คุณสิบเท่าเพื่อซื้อชีวิตของผม ต่อไปหากว่าได้มาบรรจบพบเจอ ผมจอมละโมบผู้นี้จะเคารพนอบน้อมต่อคุณอย่างแน่นอน ผมจะเคารพนับถือคุณเช่นเดียวกับปู่ของผมเลยครับ”
จอมละโมบโยนศักดิ์ศรีทิ้งไปทันที ในเวลานี้ศักดิ์ศรีมันไม่มีประโยชน์อะไรเลยแม้แต่น้อย มีแต่ต้องทิ้งยางอายไปเท่านั้นจึงจะสามารถรอดไปได้
หลี่โม่ถอนหายใจ แล้วเอ่ยเสียงเบา “เห็นแก่ที่นายเป็นแค่ผู้สมคบคิด วันนี้ฉันจะปล่อยนายไปสักครั้งแล้วกัน ต่อไปถ้านายยังก่อกรรมทำชั่วให้ฉันเห็นอีก ฉันจะไม่ละเว้นนายแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...