หลังจากที่เฉินเสี่ยวถงพูดจบก็เห็นหลี่โม่เอาแขนลง จึงกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่ทันทีอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า
“ฮึก ๆ อ้อมกอดอบอุ่นจังเลย”
ใบหน้าของเฉินเสี่ยวถงเต็มไปด้วยความสุข เธออดไม่ได้ที่จะเอาหน้าถูหน้าอกของหลี่โม่
หลี่โม่ก้มหน้าลงมองเฉินเสี่ยวถง อยากจะผลักเฉินเสี่ยวถงออกไปจริง ๆ แต่พอเห็นท่าทางมีความสุขของเฉินเสี่ยวถง หลี่โม่ก็อดทนไว้
เวลาแบบนี้ถ้าผลักเฉินเสี่ยวถงออกไป เกรงว่ามันจะทำให้หญิงสาวที่เหมือนเทพธิดาคนนี้เสียใจ ถือเสียว่าให้อ้อมกอดคุณพ่อกับเธอแล้วกัน
หลี่โม่เงยหน้าขึ้น พยายามคิดว่าเฉินเสี่ยวถงคือซีซีลูกสาวของเขา
“มันสบายมาก ฉันอยากจะกอดพี่หลี่โม่ไว้ตลอดไม่ปล่อย ความรู้สึกมันมีความสุขมากกกกกกกก เลย”
เฉินเสี่ยวถงปล่อยหลี่โม่อย่างไม่เต็มใจ เธออยากกอดเขาไว้แบบนั้นตลอดเลยจริง ๆ ถ้าเธอสามารถกอดเขาไว้ได้ตราบชั่วนิรันดร์ก็คงจะดี
หลี่โม่ลูบหัวของเฉินเสี่ยวถง ขยี้ให้ผมที่นุ่มสลวยของเฉินเสี่ยวถงยุ่งเหยิง ดูน่ารักมากยิ่งขึ้นไปอีก
“เอาล่ะ กอดฉลองจบลงแล้ว เธอน่าจะบอกฉันได้แล้วว่ามาที่นี่ได้ยังไง”
“พี่หยุนหลานไปที่ไซต์ก่อสร้าง ฉันอยู่แต่ในห้องทำงานคนเดียวเบื่อมากเลยอยากออกไปเที่ยวเล่น พอออกมาก็เจอลูกศิษย์ของคุณ เขาขับรถพาฉันมาที่นี่ แต่เมื่อกี้เขากลัวจนร้องไห้ ท่าทางดูไม่ได้เรื่องได้ราวเท่าไหร่”
หลี่โม่มองคังเหวินซินที่กำลังเช็ดน้ำตาบนหน้าอย่างหมดคำพูด ไม่คิดเลยว่าหมอนี่จะขี้ขลาดถึงขนาดนี้ ตกใจความดุร้ายของนู่หล่างจนร้องไห้เนี่ยนะ
คังเหวินซินเดินไปหาหลี่โม่หน้าเศร้า ก้มหน้าลงแล้วพูด "เมื่อกี้ผมไม่ได้ร้องไห้นะ นั่นมันทรายเข้าตา ผมขยี้ตาแล้วมันเจ็บ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...