หลงหานกวงถามอย่างอดไม่ได้
“กำลังมา คงต้องใช้เวลาพอสมควร ไอ้บ้าหลี่โม่ มันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?!”
หลังจากที่กุ่ยเอ้อพูดอย่างโกรธเกรี้ยวจบ เขาก็หยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาตะคอกใส่ "ฉันกุ่ยเอ้อ หลินเจิ้งหนาน ให้คนของนายทุกคนกดดันเข้าไป ใช้อาวุธทั้งหมดกำราบไอ้หลี่โม่ มีอาวุธหนักอะไรก็ใช้มันให้หมด! ฆ่ามันซะ ฆ่ามันเดี๋ยวนี้!"
“รับทราบ ทางนี้เตรียมบาซูก้าเอาไว้พร้อมแล้ว กำลังเล็งยิง”
หลินเจิ้งหนานเองก็รู้สึกหวาดกลัวกับความแข็งแกร่งของหลี่โม่เช่นกัน ก่อนที่กุ่ยเอ้อจะออกคำสั่ง เขาก็ได้ให้ลูกน้องนำอาวุธหนักทั้งหมดออกมาเตรียมพร้อมแล้ว
บาซูก้าทั้งสองเครื่องบรรจุจรวดเอาไว้แล้ว หลังจากปรับเครื่องยิงเล็งไปที่หลี่โม่แล้ว ก็กดปุ่มยิงในทันที
ฟิ้ว ฟิ้ว
บาซูก้าพ่นเปลวไฟสองสายออกมา จรวดสองลูกพลันพุ่งออกไปยังทิศทางของหลี่โม่
หลี่โม่ได้ยินเสียงผิดปกติจากระยะไกล จึงเริ่มวิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าระห่ำทันที ชั่วขณะที่จรวดกำลังจะถึงเป้าและระเบิด หลี่โม่ก็ได้ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังกองต้นไม้แล้ว
ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่ถูกตัดโค่นจำนวนมากสามารถสกัดกั้นคลื่นกระแทกจากจรวดได้ แต่สมาชิกทีมปฏิบัติการพิเศษที่เพียงได้รับบาดเจ็บพวกนั้นกลับดวงซวย ถูกจรวดสองนัดนั้นระเบิดตาย
เมื่อมองดูกลุ่มควันที่ลอยสูงขึ้น คังเหวินซินก็กอดกู้ชิงหลินในอ้อมแขนแน่น โดยไม่ทันสังเกตว่าเขาได้กดหน้าของกู้ชิงหลินไว้กับหน้าอกของตนจนแน่น
ความรู้สึกขาดอากาศหายใจอย่างรุนแรงทำให้กู้ชิงหลินตื่นขึ้น ด้วยความต้องการเอาชีวิตรอด กู้ชิงหลินจึงกัดหน้าอกของคังเหวินซินอย่างแรง
"โอ๊ย!"
คังเหวินซินส่งเสียงร้องและปล่อยมือออก กู้ชิงหลินที่ไม่ทันตั้งตัวและไร้การประคองจึงหล่นลงกับพื้นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...