เมื่อเห็นจรวดสองลูกที่ลูกน้องยิงออกไประเบิด หลินเจิ้งหนานก็รีบถามว่า “ระเบิดไอ้สารเลวหลี่โม่นั่นตายหรือยัง!”
“นายท่าน ดูเหมือนจะไม่โดนหลี่โม่ครับ เมื่อครู่หลี่โม่มันเร็วมาก อย่างกับยอดมนุษย์เลย มันกระโดดข้ามกองไม้แล้วไปหลบอยู่ด้านหลัง” ลูกน้องเอ่ยด้วยใจเต้นระส่ำ
เขาเคยคนที่เร็วกว่ากระต่ายมาแล้ว แต่ความเร็วเมื่อครู่ของหลี่โม่ กลับเร็วยิ่งกว่ากระต่ายไปอีกโข เรียกได้ว่าเร็วยิ่งกว่าเสือชีตาร์เสียอีก
หลินเจิ้งหนานขมวดคิ้วแน่น ตวาดอย่างเกรี้ยวกราด “งั้นพวกแกยังมัวอึ้งอะไรอยู่ ยิงต่อไปสิวะ! บุกโจมตีเข้าไป พวกแกมีคนตั้งเยอะแยะ มีแต่พวกเลี้ยงเสียข้าวสุกหรือยังไง! เข้าไปฆ่ามันซะ!”
พวกลูกน้องต่างลังเลเล็กน้อย ถึงแม้จะอยู่ต่อหน้าหลินเจิ้งหนานที่กำลังโกรธจัด พวกเขาก็ยังไม่กล้าก้าวออกไปข้างหน้า
คนของทีมปฏิบัติการพิเศษย่อยเมื่อครู่นี้ตายอย่างไร พวกเขาเห็นอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง
ทีมปฏิบัติการพิเศษย่อยถูกหลี่โม่เพียงคนเดียวกำราบได้ด้วยปืนสองกระบอก โดยที่ไม่สามารถสู้ตอบโต้ได้เลยแม้แต่น้อย
ทุกคนต่างก็เป็นคนที่เคยผ่านการต่อสู้นองเลือดมาทั้งนั้น จึงล้วนรู้ดีว่า ทีมปฏิบัติการพิเศษนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน หากจะให้พวกเขาบุกโจมตีเข้าไปจริง ๆ น่ากลัวว่าคงจะได้ตายเร็วกว่าทีมปฏิบัติการพิเศษแน่
“นายท่าน ไม่ใช่ว่าพวกเรารักตัวกลัวตาย แต่พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้านั่นจริง ๆ ทีมปฏิบัติการพิเศษที่ยอดเยี่ยมขนาดนั้นยังสู้ไม่ได้ ถึงพวกเราเข้าไปก็ไร้ประโยชน์”
“ใช่ครับนายท่าน ผมคิดว่าพวกเราไม่ใช่คู่มือของหลี่โม่เลยสักนิด พวกเราถอยกันก่อนจะดีกว่า ให้ยอดฝีมือพวกนั้นรับมือกับหลี่โม่ ถึงเราจะเป็นตัวรับกระสุน แต่จะให้เป็นตัวรับกระสุนที่เปล่าประโยชน์ไม่ได้นะครับ!”
หลินเจิ้งหนานมองกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาที่ต้องการถอยร่น เขาโมโหจนแทบอยากจะฆ่าคนพวกนี้ทิ้งซะให้หมด
ในขณะที่หลินเจิ้งหนานกำลังจะระเบิดอารมณ์นั้นเอง เสียงปืนเป็นจังหวะก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตามด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนเป็นดังเป็นขบวน
“ปกป้องนายท่าน รีบถอยก่อน หลี่โม่บุกจู่โจมเข้ามาแล้ว!”
“พวกเราคุ้มกันข้างหลังเอง พวกนายปกป้องนายท่านหนีไปเร็วเข้า!”
ลูกน้องไม่กี่คนที่อยู่แนวหน้าสุดหาที่กำบัง พยายามจะสกัดกั้นการโจมตีของหลี่โม่เอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...