ชั่วขณะที่หานเถี่ยโถวทรงตัวอย่างมั่นคง เหงื่อเม็ดโตก็ผุดออกมาจากหน้าผาก
มือขวาที่ถูกหลี่โม่ต่อยนั้นห้อยลงมาอย่างผิดธรรมชาติ และแขนของเขาก็สั่นไม่หยุด
ที่สั่นนั้นเป็นเพราะกระดูกถูกหลี่โม่ต่อยจนแหลกละเอียด นอกจากนี้หมัดนั้นของหลี่โม่ยังมีพลังมหาศาล จนทำให้กล้ามเนื้อแขนของหานเถี่ยโถวได้รับความเสียหายไม่น้อย
แข็งแกร่ง แข็งแกร่งเกินไปแล้ว แข็งแกร่งถึงระดับที่เหนือมนุษย์เลยด้วยซ้ำ
นั่นคือการประเมินความแข็งแกร่งของหลี่โม่ของหานเถี่ยโถว ตอนนี้หานเถี่ยโถวนึกเสียใจสุด ๆ ที่เชื่อคำหลอกลวงของกุ่ยเอ้อ เพราะโลภในผลประโยชน์เล็กน้อย
ตอนนี้เขาไปล่วงเกินคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้เข้าแล้ว หานเถี่ยโถวเสียใจจนคาดหวังเพียงว่าชีวิตจะสามารถเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้งเท่านั้น!
เหล่ายอดฝีมือคนอื่น ๆ ต่างรวมตัวกันอยู่ด้านหลังหานเถี่ยโถว ในหมู่พวกเขาหานเถี่ยโถวคือคนที่กังฟูแข็งแกร่งที่สุด ดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงเคารพหานเถี่ยโถว
แต่ยามนี้เมื่อเห็นลักษณะที่ผิดธรรมชาติของแขนหานเถี่ยโถวแล้ว เหล่ายอดฝีมือพวกนั้นจึงรู้ได้ทันทีว่า หานเถี่ยโถวได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
“พี่หาน ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ไม่ถึงตายหรอกน่า!” หานเถี่ยโถวกัดฟันพูด
เหล่ายอดฝีมือต่างนิ่งเงียบ แต่ในใจนั้นกำลังสบถอย่างบ้าคลั่ง
หลี่โม่ยิ้มพลางเดินเข้าหาหานเถี่ยโถว “ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าใครเป็นลูกพี่ ใครเป็นลูกกระจ๊อก?”
“รู้แล้ว ลูกพี่ คุณเป็นผู้ยิ่งใหญ่พลังแข็งแกร่ง ยกโทษให้ลูกกระจ๊อกสักครั้งเถอะครับ ครั้งนี้นับว่าผมซุกซนไปหน่อยเท่านั้น ต่อไปผมไม่กล้าอีกแล้วครับ!”
หานเถี่ยโถวพูดพร้อมคุกเข่าลงทันที ยอมรับความพ่ายแพ้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...