สองพ่อลูกกู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ย ในขณะนี้สีหน้าของดูน่าเกลียดมาก พวกเขาจ้องมองที่หลี่โม่อย่างขมขื่น และตะโกนว่า "ยังไม่ไปอีกเหรอ?"
หลี่โม่ยิ้ม และไม่พูดอะไร เขาหันหลังกลับเข้าไปในบ้าน กู้ซิ่งเหว่ยยิ้มอย่างเย็นชา และเดินตามเข้าไป
ปัง!
เสียงประตูปิด
กู้ซิ่งเหว่ยยืนอยู่หน้าประตู จมูกของเขามีเลือดออกเพราะชนเข้ากับประตู เขาจึงตะโกนทันทีว่า "หลี่โม่! ไอ้ขยะ แกกล้าทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะไม่ยกโทษให้แกแน่!"
กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกสงสารลูกชายของเขา หลังจากถามไปสองสามครั้ง เขาก็พูดอย่างโกรธเคือง "หลี่โม่คนนี้ช่างหน้าด้านมากขึ้นเรื่อย ๆ"
“พ่อครับ เมื่อกี้พ่อว่าไงนะ? พวกเราจะก้มหน้าขอโทษจริง ๆ เหรอ?”
กู้ซิ่งเหว่ยไม่อยากเชื่อ เขาต้องขอโทษยัยตัวแสบอย่างกู้หยุนหลาน เขารู้สึกเหมือนเขากำลังจะตาย
กู้เจี้ยนกั๋วส่ายหัว และถอนหายใจ แล้วพูดว่า "ตอนนี้เราจะทำอะไรได้อีก? ไม่อย่างนั้น เราก็เข้าไปไม่ได้"
ทันใดนั้น กู้ซิ่งเหว่ยก็เงียบลงด้วยสายตาที่เย็นชา
กู้เจี้ยนกั๋วหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็กดกริ่ง และพูดอย่างจริงใจว่า "เจี้ยนหมิน เปิดประตูหน่อย ฉันมีเรื่องจะคุยกับแก"
หลังจากนั้นไม่นาน หลี่โม่ก็เปิดประตูอีกครั้ง และพูดเบา ๆ ว่า "เข้ามา"
กู้เจี้ยนกั๋วแสร้งยิ้ม แต่ในสายตาของเขามีแต่ความเกลียดชัง
แค้นนี้ต้องชำระ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...