ส่วนหลี่โม่ก็ยืนดู และฟังอย่างเงียบ ๆ
ดูเหมือนว่า คุณท่านกู้จะกดดันกู้เจี้ยนกั๋วอย่างมาก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ถ่อมาขอร้องแบบนี้
“คงจะไม่ได้หรอก เราจะช่วยพวกคุณได้ยังไง? ดูในที่ประชุมสิ พวกคุณทำกับลูกสาวฉันยังไง พวกพี่ไล่เธอออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการ!” หวังฟางพูดอย่างระมัดระวังด้วยสีหน้าเย็นชา และปฏิเสธ
“น้องรอง น้องสะใภ้ เรื่องนี้พี่กับซิ่งเหว่ยพิจารณาไม่ดีเอง แต่ไม่ต้องกังวลนะ ตำแหน่งผู้อำนวยการของหยุนหลานยังคงเป็นของเธอ แต่ถ้าบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมล้มละลาย ตำแหน่งผู้อำนวยการก็จะหายไปเหมือนกัน ดังนั้นพี่ก็หวังว่าน้องรองและน้องสะใภ้จะช่วยพูดให้หน่อย เหมือนเป็นการทำบุญทำทาน และยังเป็นการช่วยตัวเองด้วย” กู้เจี้ยนกั๋วพูด
หวังฟางหันไป และเหลือบมองที่กู้เจี้ยนหมิน เธอคิดว่ากู้เจี้ยนกั๋วพูดถูก
ถ้าบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมล้มละลาย แล้วตระกูลกู้จะเหลืออะไร?
อย่างนั้นพวกเขาก็คงต้องช่วยจริง ๆ
หวังฟางเลิกคิ้วมองหลี่โม่อย่างไม่พอใจ และถามว่า "หยุนหลานอยู่ไหน?"
“เธอไปเที่ยวกับจินช่านน่าครับ” หลี่โม่พูด
“ไปเที่ยวเหรอ? ทำไมจู่ ๆ ถึงไปเที่ยวล่ะ?” หวังฟางขมวดคิ้ว เธอหันหลัง และเดินไปยังห้องนอนของกู้หยุนหลาน
หลังจากเข้ามาในห้อง หวังฟางก็เห็นกู้หยุนหลานนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เธอไม่เข้าใจ และถามทันทีว่า "หลี่โม่บอกว่าลูกไปเที่ยว แล้วทำไมลูกถึงนอนอยู่ที่นี่?"
กู้หยุนหลานยิ้มไม่พอใจ และพูดเบา ๆ ว่า "แม่คะ หนูไม่ได้ไปเที่ยว หลี่โม่บอกให้หนูมาซ่อนในห้องน่ะค่ะ"
“หลี่โม่?” หวางฟางเลิกคิ้ว เธอเข้าใจสิ่งที่หลี่โม่ต้องการในทันที และยิ้มอย่างไม่พอใจ “แกสองคนจงใจจัดฉากหลอกกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้ซิ่งเหว่ยใช่ไหม? ไอ้หลี่โม่นี่ก็จริง ๆ เลย อ้อใช่ แล้วแกรู้ไหมว่า บริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมกำลังจะล้มละลาย? คราวนี้เขาคิดอย่างรอบคอบแบบนี้ หรือว่าเขาตั้งใจจะทำร้ายครอบครัวของเราเหรอ? ไม่ได้การแล้ว แแม่ต้องไปสั่งสอนเขา!"
พูดจบ หวังฟางก็กำลังจะเดินออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...