คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1001

แชนซ์มองเขาอย่างใจเย็น “ถ้าคุณไม่ไป ก็ไม่มีโอกาสที่คุณจะได้อยู่ครบ 32”

เลียมหัวเราะอย่างขมขื่น

ก็ได้ ฌอนคงไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไป เขาเองก็รู้อยู่แล้ว

ยังไงซะเขาก็อยากหาโอกาสพูดคุยกับฌอนด้วยอยู่แล้ว เขาไม่ต้องการให้ตัวเองถูกแขวนป้ายว่าเป็นผู้ทรยศไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขา

ในไม่ช้าแชนซ์ก็พาเขาเข้าไปในห้องโถงในไลโอน่าซึ่งเป็นที่ตั้งของป้ายอนุสรณ์จารึกถึงบรรดาผู้อาวุโสของตระกูลฮิลล์

ฌอนนั่งบนเก้าอี้ที่ด้านข้าง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเฉยเมยและไม่สามารถมองเห็นอารมณ์ที่แท้จริงของเขาได้เลย

“คุณชายใหญ่ฮิลล์ ผมได้ไปพาตัวเขามาแล้วครับ” แชนซ์เตะข้อเท้าของเลียมอย่างแรง

เลียมไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงไปในท่าคุกเข่า เขาพยายามจะลุกขึ้น แต่แชนซ์ใช้กำลังกดเขาลงไปอย่างแรง

เขากัดฟันและจ้องไปที่ฌอนอย่างท้าทาย “ฉันไม่ได้ทําอะไรผิดและไม่ได้ทรยศต่อบริษัทด้วย ฌอน นายต้องรู้อยู่แล้วนะว่าตลอดทุกวันมานี้ฉันไม่ได้ไปแคมโปส คอร์ปอเรชั่นเลย ฉันได้ตัดสัมพันธ์กับพ่อของฉันไปแล้ว”

“ถึงนายได้ตัดสัมพันธ์กับเขาแล้ว แต่นายยังคงเรียกเขาว่าเป็นพ่อของนาย ที่นายไม่ได้ไปเพียงเพราะว่านายรู้สึกไม่สบายใจในข้อที่ว่าเมสัน แคมโปส มีลูกนอกสมรสและผู้หญิงอีกคน นายรู้สึกราวกับว่านายถูกเขาหลอกลวง พูดถูกไหมล่ะ?” ฌอนเดินตรงมาที่เขา พูดด้วยเสียงต่ำและเย็นชา

เลียมเดือดดาล “หยุดด่วนหาข้อสรุปของนายเองซะที ฉันรู้ว่าพ่อของฉันมีลูกนอกสมรสเมื่อไม่นานนี้เอง ใช่ ฉันถูกล่อลวงให้ย้ายไปอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตระกูลฮิลล์ เพราะฉันไม่พอใจมาตลอดที่ฉันถูกสกัดกั้นอย่างไรบ้าง แต่หลังจากที่ฉันรู้ว่าเขามีลูกนอกสมรส ฉันก็ล้มเลิกความคิดที่จะทรยศต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น นายอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่พ่อของฉัน... เขาไม่สนใจฉันจริง ๆ แม้ว่าฉันจะไปตระกูลแคมโปส ฉันก็เป็นได้แค่คนนอก ฉันยังเกลียดที่เมสัน แคมโปสทรยศแม่ของฉัน ฉันรังเกียจเขา”

“ถ้าเขาไม่สนใจนาย ทําไมเขาถึงมาประกันตัวนายออกไปหลังจากที่ฉันส่งตัวนายไปที่สถานีตํารวจล่ะ?” ฌอนหัวเราะเยาะ “ใช่ เขายังประกาศต่อสาธารณะว่านายได้เปลี่ยนนามสกุลไปแล้วด้วย ต่อไปฉันจะต้องเรียกนายว่าเลียม แคมโปส”

“นั่นคือแผนลวงของเขาที่จะสร้างความไม่ลงรอยกันระหว่างตระกูลฮิลล์กับฉัน” เลียมอธิบายด้วยเสียงคําราม "เขาเป็นคนชั่วร้าย"

“ฉันรู้ว่าเขาเป็นไอ้คนชั่วร้าย ฉันรู้น่ะต่อให้นายไม่ได้บอก” ฌอนก้าวขึ้นเหยียบบนหลังของเขาอย่างไร้ความปราณี

เวลาที่ข้อมูลถูกลบไปนั้นน่าประหลาดใจที่มันเป็นเวลาเดียวกับตอนที่เขาเข้าไปในห้องแล็บนั้น

เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจจัดการวางหมากให้เป็นไปตามแผน

อย่างไรก็ตามผู้ที่ลบข้อมูลทํางานให้กับเมสัน แล้วทําไมเมสันถึงจัดฉากใส่ร้ายเขาแบบนี้? ทั้งที่เขาบริสุทธิ์ เขาเป็นลูกชายของเมสัน!

น้ำตาแห่งความสิ้นหวังหลั่งรินลงมาอาบแก้มของเขา

“ใช่สิ ยังไงกันน่ะเหรอ? ฉันก็อยากรู้ว่าทําไมตระกูลฮิลล์ของเราถึงกลายเป็นแบบนี้ในวันนี้เช่นกัน” ฌอนหัวเราะด้วยความเศร้าเสียใจเต็มที่ “ฉันใช้เงินไปตั้งมากมายในการพัฒนาไมโครชิพ แต่นายยกมันให้กับคนอื่น ไม่เป็นไรการเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในประเทศ... ตอนนี้ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นหลุดจากอันดับ 100 องค์กรชั้นนําในออสเตรเลียไปแล้ว เราไม่เหลือสินทรัพย์สภาพคล่องอีกต่อไป ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณนาย เลียมฉันอยากฆ่านาย นายรู้ตัวไหม? คุณยายเกลียดนาย คุณตาเกลียดนาย ทุกคนในตระกูลฮิลล์ล้วนเกลียดนาย นายก็เหมือนพวกตระกูลแคมโปสนั่นแหละ นายมันพวกเนรคุณทั้งโคตร”

“ถ้านายอิจฉาฉันและเกลียดฉัน นายสามารถแข่งขันกับฉันได้อย่างตรงไปตรงมาก็ได้ ทําไมนายถึงใช้วิธีการที่น่ารังเกียจเช่นนี้”