ตอน บทที่ 1047 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1047 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“โทมัส นีสัน นายฉวยโอกาสใช้ประโยชน์จากน้องสาวของนายและพวกเราตลอดหลายปีมานี้เพื่อทําสิ่งเลวร้ายต่าง ๆ นานาไว้มากมายในตอนนั้น นายคิดว่าพวกเราไม่รู้เลยจริง ๆ น่ะเหรอ?”
ถึงเชสเตอร์พูดช้า ๆ ทว่าแรงกดของเท้าเขาก็เพิ่มขึ้นด้วยขณะที่พูดไป “ฌอนช่วยนายครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เพียงนายจะไม่เห็นคุณค่าของเขาเท่านั้น แต่นายยังถึงกับแว้งกัดในขณะที่เขาล้มลงอีกด้วย นายมันเป็นงูในเรื่องกับชาวนากับงูเห่า”
โทมัสเจ็บปวดมากจนเปล่งเสียงไม่ออกเลยแม้แต่คำเดียว เขายังได้ยินเสียงนิ้วเขาหักด้วยซ้ำ
“ฉันขอถามหน่อยนายเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม? หรือมีคนสั่งการอยู่เบื้องหลังนาย” จู่ ๆ เชสเตอร์ก็ถามขึ้น
โทมัสส่ายหัวด้วยใบหน้าซีดเซียว เขาไม่มีแรงแม้แต่จะพูด
เขาไม่ใช่คนโง่ ถึงเขาจะสารภาพว่าเป็นซาร่า เชสเตอร์ก็คงไม่ปล่อยเขาไปเช่นกัน เอาไว้เมื่อซาร่าแต่งงานกับตระกูลสโนว์แล้ว เขาจะแก้แค้นสำหรับเรื่องวันนี้เอง
"ทําให้เขาพิการจนหมอบเลย" เชสเตอร์โบกมือให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่อยู่ข้าง ๆ
ดวงตาของโทมัสเบิกกว้างด้วยความตกใจ และก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรเขาก็เป็นลมไปซะแล้วด้วยความเจ็บปวด
ร็อดนีย์ก็ตกใจเช่นกัน เขาคิดว่าพวกเขาเพิ่งซ้อมโทมัสไปจนอ่วม ยังไงเขาก็เป็นพี่ชายของซาร่า “เชสเตอร์เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับฌอนในคุก... ไม่ใช่ฝีใือโทมัส...”
"ฉันก็ไม่ได้บอกว่าเป็นโทมัสนี่" เชสเตอร์จุดบุหรี่ “แต่ฉันต้องแสดงความแข็งแกร่งของเราเพื่อเป็นคําเตือน แม้ว่าครอบครัวฮิลล์จะล่มสลาย แต่ฌอนยังคงเป็นพี่ชายของฉัน ฉันจำต้องบอกให้คนอื่นรู้ถึงผลลัพธ์ของการกระทำยั่วยุพี่ชายของฉันที่ตามมา”
“แต่ว่า... ไม่จําเป็นต้องนองเลือดขนาดนี้ก็ได้นี่ใช่ไหม?” ร็อดนีย์พูดตะกุกตะกัก “ยังไงซะ เขาก็เป็น...พี่ชายของซาร่า...”
"พี่ชายของซาร่า" เชสเตอร์พ่นควันออกจากปากหนึ่งที “ถ้าเขาไม่มีตําแหน่งนั้น เขาคงได้ติดคุกไปจนถึงอายุห้าสิบหรือหกสิบกว่า ดูสิ่งชั่วร้ายต่าง ๆ นานาที่เขาทําในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาสิ เขากีดกันนักศึกษาหญิงและจ้างแต่บรรดาพนักงานสาวสวยจนเมื่อกระทั่งเขาได้เจอเข้ากับคนอย่างเฟรยาที่ไม่ยอมคล้อยตามด้วย เขาก็รวบรวมพรรคพวกบุกเข้าไปในบ้านเธอเลย
“เขาทําร้ายเธอในบ้านของเธอ ทุบตีคน ฆ่า และก่อความรุนแรง เมื่อเขาเข้าหาเธอไม่ได้ เขาก็วางยาเธอใต้ปจมูกเราไม่มีเกรงใจ
สองวันต่อมา
ฌอนกลับจากเมลเบิร์นและกลับเข้าไปที่ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น
ทุกวันนี้เฮดลีย์ทํางานกับลีอา ดังนั้นเมื่อฌอนกลับมาเขาจึงรายงานสถานการณ์ของบริษัทต่อฌอนทันที
เขาพูดอยู่นานจนปากเขาแห้งไปเลยทว่าเห็นแค่เพียงดวงตาเย็นชาของฌอน ฌอนยังคงดูเหมือนเดิมแต่ในฐานะผู้ช่วยคนสนิทที่สุดของฌอนเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไป
ถึงแม้ว่าฌอนจะเย็นชามาตลอดแต่เขาก็ยังร่าเริงดี ทว่าฌอนคนปัจจุบันดูซังกะตายและปกคลุมไปด้วยความเย็นยะเยือก
“คุณชายใหญ่ครับ ทุกวันนี้แคมโปส คอร์ปอเรชั่นก็พยายามติดต่อนายห้างของการ์สัน คอร์ปอเรชั่นเช่นกันด้วยนะครับ แต่ท่านผู้นี้ลึกลับมากและไม่มีใครได้เคยพบเห็นเขามาก่อนเลยครับ” เฮดลีย์กล่าวด้วยเสียงต่ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...