พ่อ...
คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันที
เวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?
“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง
“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”
ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้น
เขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขา
ในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
ซาร่ากับฌอนแต่งงานกันไป
ต่อมาซาร่ากับฌอนได้เลิกรากัน ร็อดนีย์ได้สาบานไว้แล้วว่าจะทําให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุข
แต่แล้วผู้หญิงอีกคนกลับกําลังตั้งครรภ์ลูกของเขา
ตอนนี้เขาควรจะทําอย่างไรดี?
คุณท่านสโนว์กล่าวด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งว่า “ร็อดนีย์เอ๊ยปู่สอนแกอยู่เสมอว่าผู้ชายต้องมีสำนึกความรับผิดชอบ หากแกไม่มีแม้แต่สำนึกความรับผิดชอบขั้นพื้นฐานแล้วแกจะได้รับความเชื่อถือไว้วางใจจากผู้อื่นในธุรกิจการงานและอาชีพของแกได้อย่างไรกันล่ะ? เมื่อพูดถึงความสัมพันธ์ต่าง ๆ แกไม่ฟังพวกเราเลย สิ่งสําคัญที่สุดคือเราจะไม่ยอมรับลูกหลานที่ขาดความรับผิดชอบ”
ร็อดนีย์ตกใจมาก
คุณท่านสโนว์ได้เคยกล่าวไว้สองสามครั้งแล้วว่าถ้าหากร็อดนีย์ลงเอยกับซาร่า ท่านจะไม่ยอมรับเขา
แต่ทว่าในตอนนั้นคุณท่านสโนว์แค่พูดออกมาด้วยความโกรธ ส่วนตอนนี้เขาสงบนิ่งและตัดสินใจแน่วแน่แล้ว
เขาอดไม่ได้ที่จะไปโรงพยาบาลเพื่อระบายความโกรธใส่เชสเตอร์ “ทําไมนายไม่บอกฉันก่อนเกี่ยวกับเรื่องยัยเฟรยา? แต่นายกลับไปแจ้งให้สมาชิกในครอบครัวของฉันทราบถึงเรื่องนี้แทน นายรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันเป็นทุกข์แค่ไหน? นายยังเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือเปล่า? ซาร่าโตมากับเรา นายไม่อยากเห็นเธอมีความสุขเหรอ?”
เชสเตอร์พลิกดูเวชระเบียนจนถึงบันทึกรายการหนึ่งและก้มหน้าอยู่ขณะที่พูดว่า “ร็อดนีย์ฉันเป็นพวกนายแน่นอนว่าฉันจะไม่คิดร้ายกับนายหรอก เฟรยาคู่ควรดีกว่าสําหรับนาย”
"นายต้อง...บ้าไปแล้วแน่ ๆ"
ร็อดนีย์พูดอย่างเดือดดาลว่า “ถ้าหล่อนเป็นผู้หญิงที่ดี ทําไมนายไม่ไปคบกับเธอซะล่ะ? เป็นเพราะฌอนมาวิจารณ์ซาร่าให้ฟังหรือไง?”
“เฟรยากําลังตั้งครรภ์ลูกของนายอยู่นะ”
เชสเตอร์ปิดบันทึกเวชระเบียน ดวงตาของเขาหลังกรอบแว่นตาให้ความรู้สึกสงบเยือกเย็น “ร็อดนีย์ เมื่อผู้ชายตกหลุมรักเขาจะไม่ใช้สมอง นายคิดว่าซาร่าเป็นคนดีในหลาย ๆ ด้าน แต่ถ้าเธอเป็นคนดี ทําไมเธอถึงไม่เต็มใจที่จะคืนแม้แต่แดงเดียวให้ฌอนทั้งที่ตอนนี้เขาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลําบากล่ะ?
“มัน... มันไม่ใช่เพราะเธอไม่ต้องการคืนมันนะ เพียงแต่เธอวางเงินทั้งหมดไว้ในกองทุนปิดแห่งหนึ่งและไม่สามารถถอนเงินออกมาได้”
ร็อดนีย์กลบเกลื่อนว่า “ยิ่งไปกว่านั้นเธอเกลียดฌอนเข้าไส้ ทําไมเธอจะต้องคืนเงินให้ฌอนด้วย ในเมื่อเขาพรากช่วงวัยเยาว์ของเธอไปกว่าสิบปี?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...