คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 120

เวสลีย์พูดขึ้น “ก่อนหน้านี้ เขาใช้ชีวิตอย่างเก็บตัวเงียบ ๆ มาหลายปี จู่ ๆ เขาก็ย้ายมาที่เมลเบิร์นเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่มันเป็นวิธีที่ยากที่จะให้เขาช่วย คราวก่อนฉันขอให้เขาจัดการยุติคดีความทางธุรกิจให้กับฉัน โดยเสนอค่าตอบแทนให้เขา 300 ล้านดอลล่าร์ แต่เขาก็ยังปฏิเสธ”

“แน่นอนว่าเขาปฏิเสธข้อเสนอมากมาย รวมถึงข้อเสนอจากนักธุรกิจและนักการเมืองที่มีอำนาจ ในสายตาของเขา เงินทองและอำนาจไม่มีความหมายเลย”

เฟรยาพูดไม่ออก

ด้วยความตกตะลึง เธอสงสัยว่าเวสลีย์กำลังหมายถึง ฌอน ฮิลล์คนนั้นหรือเปล่า

สามีของแคทเธอรีนก็ชื่อฌอน ฮิลล์เหมือนกัน แล้วเขาก็เป็นทนายความ

เคธี่เคยพูดว่ารายได้ของสามีของเธอว่าค่อนข้างใกล้เคียงกับรายได้ของเธอ

เธอยังพูดอีกว่าสามีของเธอทำตัวเย่อหยิ่งและเลือดเย็น เพียงเพราะเขาเป็นเพื่อนของเชส

พระเจ้าช่วย เป็นคนที่มีอำนาจขนาดไหนกันที่เพื่อนสนิทของเธอไปทำให้เขาโกรธ?

ไม่เพียงแต่ทำให้เขาโกรธเท่านั้น แต่เธอยังไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาแม้จะอยู่กับเขามากกว่าสองเดือนก็ตาม

“ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะไปขอร้องเขา” เวสลีย์พูดขึ้น

“อะแฮ่ม...” เฟรยากระแอมเบา ๆ “ถ้าคุณหมายถึง ฌอน ฮิลล์ เดียวกัน… กับที่ฉันที่รู้จักเขาในตอนนั้น ฉันจะไปหาเขา ถ้าฉันทำให้เขาช่วยไม่ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องขอร้องเขา”

ถ้าเวสลีย์ไปขอร้องฌอน สถานการณ์จะพัวพันว่าคู่ปรับในเรื่องความรักที่ไปขอร้องให้สามีที่แท้จริงช่วยภรรยาของเขาที่เขากำลังจะหย่าขาดด้วย ไม่เพียงแต่ฌอนจะปฏิเสธที่จะช่วยเหลือแคทเธอรีนเท่านั้น ทว่าเขาอาจจะทำให้เธอต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต

ถ้าเป็นเช่นนั้น คนที่ขอร้องฌอนต้องไม่ใช่เวสลีย์

“คุณรู้จักเขาเหรอครับ?” เวสลีย์มองไปที่เฟรยาด้วยท่าทางแปลกใจ