คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 139

ถึงอย่างนั้น บรรยากาศภายในห้องพิจารณาคดีกลับทำให้ฝ่ายโจทก์รู้สึกตึงเครียด

ไมล์มีสีหน้าบึ้งตึง ถัดไปจากเขาคือคุณสจ๊วตผู้เป็นทนายความที่กำลังดื่มน้ำอยู่ด้วยความหงุดหงิด

ในอีกด้านหนึ่ง แคทเธอรีนกำลังพูดคุยกับเฟรยาอย่างสบายใจ ในขณะที่เฟรยาไม่อาจหยุดหัวเราะได้

แม้แต่ทนายความที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ ยังนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์ของเขา

“ฉันจะไปดูลาดเลาว่าเกิดอะไรขึ้น” เจฟฟี่รู้สึกวิตกกังวลเมื่อเขาเข้าไปหาไมล์ “คุณชายคลาร์ก คุณสจ๊วตมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ผมว่าเขาดูไม่ค่อยดี”

ไมล์ตอบด้วยสายตาเย็นชา “ลูกสาวของคุณต้องมีดีอะไรแน่ ๆ”

เจฟฟี่ดูเหมือนไม่เข้าใจ คุณสจ๊วตจึงอธิบายพร้อมกับถอนหายใจออกมา “แคทเธอรีน โจนส์ จ้างทนายความที่เป็นที่กล่าวขานกันในออสเตรเลียว่า ไม่รู้จักความพ่ายแพ้มาเป็นทนายความให้กับเธอ มันยากสำหรับผมจริง ๆ ที่จะเอาชนะคดีนี้”

ไม่ เขาไม่มีโอกาสชนะเลยด้วยซ้ำ

“กล่าวขานว่าไม่รู้จักแพ้อะไร?” เจฟฟี่รู้สึกตกใจ “ก็คุณสัญญาเอาไว้ คุณบอกกับเราเองว่าเอาชนะได้แน่นอน”

สีหน้าของคุณสจ๊วตเผยให้เห็นถึงความรำคาญที่มีต่อความโง่ของผู้ชายคนนี้

“ไม่เอาน่า อย่างน้อยที่สุด คุณก็เป็นถึงประธานบริหารบริษัทขนาดใหญ่ คุณไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของทนายความที่เก่งที่สุดในประเทศอย่าง ฌอน ฮิลล์ เหรอ? เขาไม่เคยว่าความแพ้ แม้ว่าเขาจะยังอายุน้อยอยู่ก็ตาม เขาเก่งเหลือเชื่อ ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้ ที่ปรึกษาของผมแพ้ให้กับเขา แม้ว่าเขาจะมีหลักฐานแน่นหนาแค่ไหนก็ตาม”

เรื่องที่ได้ยินทำให้เจฟฟี่อึ้งจนพูดไม่ออก ถึงว่าทำไมแคทเธอรีนถึงดูไม่กังวลเลย เธอรู้จักคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน?”

“คุณสจ๊วต คุณมั่นใจแค่ไหนที่คุณจะชนะ?” เขาถามอย่างไม่แน่ใจ

ทนายความขมวดคิ้วเข้าหากัน ขณะที่รอยยิ้มที่ยากจะเข้าใจผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา “ประธานโจนส์ คุณนี่แปลกคนนะครับ แคทเธอรีนเป็นลูกสาวของคุณแท้ ๆ อย่างไรก็ตาม คุณควรจะดีใจที่เธอชนะสิ”

“...”

เจฟฟี่พูดไม่ออก

เขาทำได้จริง ๆ หรือ? ถ้าแคทเธอรีนไม่ถูกจับเข้าคุก เจมส์จะเป็นคนที่ได้รับผลกระทบ

ฌอนลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แววตาของเขาดูสงบและสงวนท่าที “จำเลยขอแก้ต่างเพื่อปกป้องความบริสุทธิ์ เนื่องด้วยจำเลยนั้นไม่มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้ตั้งแต่ต้น ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในความรับผิดชอบของเจมส์ เลนนอนซึ่งเป็นผู้จัดการโครงการแต่เพียงผู้เดียว”

ภายในห้องพิจารณาคดีเกิดความโกลาหลขึ้นเมื่อได้ยินข้อกล่าวหานั้น เจมส์ยืนขึ้นด้วยความร้อนใจ “นั่นมันเรื่องโกหก!”

ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลกล่าวเตือนขึ้น “ระวังคำพูดของคุณด้วย”

ในเวลาต่อมา ผู้พิพากษาศาลลุกขึ้นพูดอีกครั้ง “ทนายฝ่ายจำเลย คุณมีหลักฐานมาแสดงหรือไม่?”

ฌอนดึงเอกสารที่เขารวบรวมได้ออกมา “นี่คือประวัติการสนทนาระหว่าง เจมส์ เลนนอน และเทอร์รี่ มิลเลอร์ ผู้เป็นนายหน้า แสดงให้เห็นว่ามิลเลอร์เป็นผู้จัดหาสายไฟที่คุณภาพไม่ได้มาตรฐาน และผลกำไรที่ได้รับมีการแบ่งสรรกันระหว่างพวกเขาทั้งสองคน โดยเจมส์ เลนนอนได้รับส่วนแบ่งหกล้านดอลล่าร์จากข้อตกลงดังกล่าว ในขณะที่เทอร์รี่ มิลเลอร์ได้รับส่วนแบ่งหนึ่งล้านดอลล่าร์ นอกจากนี้ยังมีรูปถ่ายของเจมส์ เลนนอน และเทอร์รี่ มิลเลอร์ซึ่งไปคลับเฮาส์ด้วยกันเป็นประจำอีกด้วยครับ”

หลังจากที่ส่งบันทึกการสนทนาและรูปถ่ายให้กับประธานผู้พิพากษาแล้ว เจมส์จึงเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมาจริง ๆ เขาแค่มาร่วมเป็นพยานในวันนี้ คิดไม่ถึงว่าจะถูกแคทเธอรีนฟ้อง

“ผมไม่ได้ทำแบบนั้น นี่เป็นการใส่ร้าย”

“หากคุณคิดว่าหลักฐานเหล่านี้ไม่เพียงพอ ถ้าอย่างนั้น กรุณาอนุญาตให้ผมเบิกตัวเทอร์รี่ มิลเลอร์ ในฐานะพยาน” ฌอนพูดด้วยความสุขุมใจเย็น