คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 141

“เอาล่ะ กลับไปที่หัวข้อคดีหลัก”

ความเรียบนิ่งกลับสู่ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนภายในเวลาไม่กี่วินาที

“ศาลที่เคารพ เจมส์ เลนนอนไม่เพียงแต่แอบเปลี่ยนสายไฟของโรงแรมลูบลินมาใช้สายไฟที่ไม่ได้มาตรฐานเท่านั้น แต่เขายังใช้วัสดุทนน้ำที่มีคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานในการก่อสร้างอีกด้วย อย่างที่คาดไว้ มีการใช้วิธีที่คล้ายคลึงกันนี้ในโครงการก่อสร้างอื่น ๆ ที่เขาดูแลอยู่ นอกเหนือจากการทำงานให้กับตระกูลคลาร์กแล้ว เขายังใช้วิธีเดียวกันนี้กับวิลล่า พิพิธภัณฑ์ รวมถึงคลับเฮาส์ นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยที่หยิบยกขึ้นมาเท่านั้น”

“แกโกหก ฉันจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง!” เจมส์ตะโกนพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรุนแรง ไม่มีทางที่ผู้ชายคนนี้จะสืบจนเจอการกระทำทุกอย่างของเขา

“เจ้าของธุรกิจมีผลตอบรับเชิงลบหลังจากเสร็จสิ้นการปรับปรุงก่อสร้าง โดยอ้างถึงกรณีน้ำรั่วซึม ไฟฟ้าลัดวงจร รวมถึงกรณีอื่น ๆ ศาลที่เคารพ นี่เป็นวิดีโอที่เจ้าของธุรกิจทำการบันทึกเอาไว้”

ฌอนมอบเมมโมรี่การ์ดให้กับผู้พิพากษา

“ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีหลักฐานของการทำงานชุ่ย ๆ เพื่อย่นระยะเวลาและลดค่าใช้จ่ายของเขากับโครงการก่อสร้างที่เขามีส่วนร่วมก่อนหน้านี้ด้วย มีอุบัติเหตุเล็กน้อยเกิดขึ้น ซึ่งมีผลมาจากกระเบื้องหลุดออกจากผนัง และมีผู้ได้รับบาดเจ็บในที่เกิดเหตุ ถึงอย่างนั้น เพราะความร่ำรวยของเจมส์ และมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่ คู่กรณีที่ได้รับบาดเจ็บจึงปล่อยเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ให้เงียบไป หลังจากได้รับค่าทำขวัญเพียงเล็กน้อย”

เมื่อหน้าจอโทรทัศน์ฉายวีดิโอร้องเรียนที่เจ้าของธุรกิจบันทึกเอาไว้ เจมส์เกือบจะทรุดลงกับพื้น คนพวกนี้ต่างเป็นคนที่เคยร่วมงานกับเขามาก่อน

เขาจัดการปกปิดเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างรอบคอบ หลังจากนั้น เขาคิดว่าเขาสามารถเก็บความลับที่น่าละอายนี้เอาไว้ได้ตลอดไป

ผู้ชายคนนี้ทำได้อย่างไร?!

เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?!

เจมส์รู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวัง

เขาไม่เคยรู้สึกผิดเท่านี้มาก่อนในชีวิต

พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาคาดไม่ถึงว่าแคทเธอรีนจะรู้จักคนอย่างผู้ชายคนนี้

“ครับ เรื่องที่ผมก่อขึ้นทั้งหมดเกิดขึ้นลับหลังคุณลุง” เจมส์กัดฟันแน่นพลางก้มศีรษะลง ตระกูลโจนส์อาจช่วยเขาจากเรื่องวุ่นวายนี้ได้ ถ้าพวกเขายังมีอิทธิพลและมั่นคง

ฌอนละสายตาแล้วหันกลับมายังผู้พิพากษา “การกระทำผิดของเจมส์ เลนนอนยังไม่หมดเพียงเท่านี้ เมื่อไม่นานมานี้ แคทเธอรีน โจนส์ถูกจำคุกอันเป็นผลมาจากการกล่าวหาของเขา ระหว่างช่วงเวลานี้ เขาได้ทำการว่าจ้างผู้ต้องขังซึ่งถูกขังอยู่ในห้องขังเดียวกันเพื่อกระทำการฆาตกรรมเธอ นี่คือหลักฐาน”

เจมส์มองดูฌอนแล้วก็อดที่จะตัวสั่นไม่ได้ ราวกับว่าเขากำลังมองเห็นมัจจุราชมาคร่าชีวิตเขา...

เขารู้ว่านี่เป็นจุดจบของชีวิตของเขา!

จากนั้น ฌอนจึงกล่าวต่อ “ศาลที่เคารพ สิ่งที่จำเลยต้องการโต้แย้งมีเพียงเท่านี้”

ในท้ายที่สุด ประธานผู้พิพากษาได้ตัดสินโทษโดยให้เจมส์ต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต รวมถึงลิดรอนสิทธิทางการเมือง และโอกาสในการยื่นอุทธรณ์ขอลดหย่อนโทษ