คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 142

หลังจากเสร็จสิ้นการพิจารณาดคี เจมส์ทรุดลงนั่งอย่างไร้เรี่ยวแรงราวกับคนที่ไร้ชีวิต

เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาลากเข้าออกไปจากห้องพิจารณาคดี

รีเบคก้าและครอบครัวของเธอถือโอกาสนี้หลบออกมาจากห้องพิจารณาคดี ก่อนที่จะมีใครทันได้สังเกตเห็น

เฟรยาวิ่งมากอดแคทเธอรีนด้วยความตื่นเต้น “เป็นข่าวดีอะไรอย่างนี้! แล้วก็คุณฮิลล์ คุณเก่งมาก! ฉันคิดว่าเธอจะถูกตัดสินจำคุก 20 ปีแล้วซะอีก สำหรับเจมส์ เขาได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่สามารถขอลดหย่อนโทษได้ นั่นเหลือเชื่อ คุณเป็นไอดอลของฉันแล้วนะ”

“ฉันเห็นด้วยค่ะ คุณเก่งมากจริง ๆ”

แคทเธอรีนพยักหน้าตาม คดีนี้จบลงเร็วเกินกว่าที่เธอคาดเอาไว้ ทว่าผลที่ออกมากลับเป็นที่น่าพอใจเป็นอย่างยิ่ง

นอกจากนั้น ฌอนยังพุ่งเป้าเล่นงานเจมส์จนถึงที่สุด แม้ว่าคราวนี้พวกตระกูลโจนส์จะรอดตัวไปได้ แต่เธอเชื่อว่านี่คือสัญญาณของจุดจบของซัมมิท ไม่มีใครกล้าทำงานร่วมกับพวกเขาอีกแล้ว

“แค่เก่งมากเองเหรอ?” ฌอนเลิกคิ้วเข้มได้รูปของเขาขึ้นขณะที่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอ

ผู้คนต่างชื่นชมสรรเสริญเขาเสมอหลังจากที่เขาว่าความชนะ ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาอยากได้ยินความคิดเห็นของเธอที่มีต่อเขา

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาอีกครั้ง ดวงตาสีเข้มนั้นทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวผิดปกติ พวงแก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที

แน่นอนที่เธอคิดว่าเขาเก่งมาก มีเสน่ห์น่าดึงดูดอย่างเหลือเชื่อ แถมยังหล่อเหลาอย่างหาตัวจับได้ยากอีกด้วย

ทว่า เธอก็ไม่กล้าพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผู้คน

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เวสลีย์เดินเข้ามาหาเขาอย่างสุภาพ โดยมีอีธานเดินตามหลังเขามา

“เคธี่ครับ ขอแสดงความยินดีด้วย” หลังจากมองดูเธอด้วยความอ่อนโยนชั่วครู่หนึ่ง เขาก็หันไปหาฌอน “คุณฮิลล์ ผมรู้สึกขอบคุณมากจริง ๆ ที่คุณว่าความชนะคดีของเคธี่”