คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 149

“ผมไม่ใช่คนที่คุณจะมาตกหลุมรักได้ง่าย ๆ” เขาพูดขึ้นด้วยความเย่อหยิ่ง แต่ยังคงปล่อยเธอไป เขาจะไม่ทำให้เธอลำบากใจอีกต่อไปแล้ว

บทสนทนาจบลงเพียงเท่านั้น แล้วแคทเธอรีนก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าเธอยังคงต้องแสร้งทำเป็นหลงรักเขาต่อไปอีกในอนาคต

...

09:00 น.

หลังจากที่เธอมาถึงที่บริษัท เธอรีบตรงไปที่ห้องทำงานเพื่อตามหาโจเซฟ

เธอลางานตั้งแต่ถูกตำรวจจับกุมก่อนหน้านี้ และยังไม่ได้มาที่บริษัทเลยนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

สิ่งแรกคือ เธอกลัวว่าการแสดงความคิดเห็นของเพื่อนร่วมงานจะสร้างความลำบากใจให้กับโจเซฟ และเธอไม่ต้องการให้ชื่อเสียงของ ทัลตัน ดีไซน์ต้องเสียหายอีก

ถึงแม้ว่าคดีความจะสิ้นสุดลงแล้ว ทว่าเธอยังรู้สึกผิดต่อโจเซฟ

“พี่โจเซฟคะ ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันไม่ได้เข้าบริษัทตั้งนาน แต่กลับสร้างปัญหาให้พี่กับบริษัทอยู่ตลอด”

แคทเธอรีนรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าโจเซฟต้องตกอยู่ภายใต้แรงกดดันมากมายที่ไม่ยอมไล่เธอออก

“ไม่เป็นไรหรอก พี่เชื่อในตัวเธอมาตลอด” โจเซฟระบายยิ้มพร้อมกับรินชาใส่ถ้วยให้แก่เธอ “อีกอย่าง เรายังถือว่านี่เป็นผลพลอยได้ ในที่สุดพี่ก็ได้เป็นที่รู้จักในเมลเบิร์น แล้วซัมมิทก็เป็นคู่แข่งรายใหญ่ของพี่เสมอมา แต่ในตอนนี้ เจฟฟี่กำลังวางแผนจะขายซัมมิท”

แคทเธอรีนนิ่งไป แม้ว่าเธอจะรู้ว่าซัมมิทประสบปัญหาใหญ่ในตอนนี้ แต่ด้วยนิสัยของเจฟฟี่ เขาไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่าย ๆ แบบนั้น

ถ้าเขาขายซัมมิท ตระกูลโจนส์ก็จะไม่มีที่ยืนในเมลเบิร์น พวกเขายอมรับเรื่องนั้นได้เหรอ?

“เธอไม่ต้องตกใจไป เรื่องอื้อฉาวของเจมส์ เลนนอนนั้นใหญ่โตเกินไป แล้วชื่อเสียงของซัมมิทในตอนนี้ก็ย่ำแย่มาก ไม่มีใครกล้าทำงานกับพวกเขาอย่างน้อยก็สองปี ผู้บริหารระดับสูง และนักออกแบบหลายคนก็ถูกซื้อตัวไปแล้ว เจฟฟี่ โจนส์จะไม่สามารถทำอะไรได้ ถ้าไม่ได้รับการสนับสนุน”

โจเซฟอธิบายให้เธอฟัง “ไม่มีใครโง่พอที่จะลงทุนกับพวกเขา บางทีซัมมิทอาจจะฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้งเมื่อเหตุการณ์สงบลง แต่ถ้าบริษัทใหญ่อย่างพวกเขาต้องการเก็บคนเก่ง ๆ ของพวกเขาไว้ ความสูญเสียขนาดใหญ่ครั้งนี้คงต้องลงเอยด้วยการล้มละลายของตระกูลโจนส์”

แคทเธอรีนเข้าใจแล้ว ที่เจฟฟี่อยากขายซัมมิทในตอนนี้ ก็เพื่อที่เขาจะได้มีกำไรและสามารถหยุดมูลค่าการขาดทุนได้ทันเวลา หลังจากนั้น เขาก็สามารถนำเงินไปลงทุนอย่างอื่นได้อีก

“เธอสมควรได้รับการชื่นชมจากการกระทำครั้งนี้” โจเซฟยกถ้วยน้ำชาของเขาขึ้น และดื่มอวยพรให้กับเธอ

แคทเธอรีนดื่มชาแล้วพูดขึ้น “พี่โจเซฟคะ ช่วยจัดการมอบหมายงานให้ฉันมากหน่อยได้ไหมคะ ฉันเพิ่งผ่านการต่อสู้คดีมา แล้วค่าทนายความก็ค่อนข้างสูงค่ะ”

“นั่นก็จริง ค่าใช้จ่ายในการว่าจ้างทนายความที่มีชื่อเสียงอย่างฌอน ฮิลล์ คงไม่ถูกนักหรอก”

โจเซฟหัวเราะ ก่อนจะหยิบเอกสารออกมาจากลิ้นชักใต้โต๊ะแล้วส่งให้เธอ “เธอรู้จักอสังหาริมทรัพย์ของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นไหม? มันตั้งอยู่ในทำเลดีที่ดีที่สุดของเมือง และตอนนี้ก็กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง พี่หาข้อมูลมาบ้างแล้ว และรู้ว่าที่นั่นมีอพาร์ตเมนต์สี่ห้องและบ้านพักอาศัยอีกเจ็ดหลังกำลังจะทำการปรับปรุงก่อสร้าง ถ้าเธอสามารถได้รับการว่าจ้างจากโครงการเหล่านี้ พี่จะให้ค่าคอมมิชชั่นเธอสิบล้าน ค่าใช้จ่ายในการออกแบบจะถูกคิดแยกออกไปต่างหาก”

ดวงตาของแคทเธอรีนเป็นประกาย ขณะที่เธอพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ พี่โจเซฟ”

“ผู้จัดการของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นกับพี่เคยติดต่อกันมาก่อน เธอสามารถไปหาเขาได้โดยตรงเลย” โจเซฟมอบนามบัตรให้กับเธอ

แคทเธอรีนอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะย้ายไปสู่จุดที่พูดอะไรไม่ออก “พี่โจเซฟ ถ้านักออกแบบคนอื่นในบริษัทรู้เรื่องนี้ล่ะคะ… ?”

“พี่แค่ให้เบอร์โทรศัพท์กับเธอเท่านั้นเอง ไม่ว่าเธอจะทำได้สำเร็จหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับตัวเธอเอง” โจเซฟขยิบตาให้กับเธอ

แคทเธอรีนรู้ถึงความนัยนั้น เธอต้องได้โปรเจ็กนี้ และต้องไม่ทำให้พี่โจเซฟผิดหวัง

หลังจากที่กลับไปที่ห้องทำงานของเธอ เธอกำลังจะดูข้อมูลของฮัดสัน ขณะนั้นเองจู่ ๆ อีธานก็โทรมา

เธอไม่สนใจและตัดสายเขาไป

อีธานโทรมาอีกสองสามครั้ง สร้างความรำคาญให้กับเธอ ดังนั้นเธอจึงบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขา