ตอน บทที่ 150 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 150 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ในช่วงบ่าย แคทเธอรีนเพิ่งเดินออกจากลิฟต์ ตอนนั้นเองอีธานปรากฏตัวขึ้นแล้วขวางทางเธอเอาไว้
“นายรู้ไหมว่าทำตัวน่ารำคาญมากแค่ไหน? คราวก่อนฉันพูดกับนายไม่ชัดเจนพอเหรอ?”
แคทเธอรีนมองเขาแล้วเดินเลี่ยงออกมา
“เคธี่ คุณย่าของคุณเสียแล้วนะ!” อีธานคว้าแขนของเธอเอาไว้ได้ทัน “คุณไม่รู้เรื่องเลยเหรอ?”
ร่างกายของแคทเธอรีนสั่นเทา เธอหันกลับมาช้า ๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ “นายโกหก!”
“ผมไม่ได้โกหก ที่ผมโทรหาคุณวันนี้ เพราะผมอยากจะปลอบคุณ แต่ดูเหมือนว่าจริง ๆ แล้วตระกูลโจนส์ไม่ได้บอกอะไรกับคุณเลย”
อีธานเพิ่งพูดจบขณะที่แคทเธอรีนแยกจากเขา และวิ่งไปที่รถของเธอ
ทว่ามือของเธอสั่นมากจนเธอไม่สามารถเปิดประตูออกได้
“มาเถอะ เป็นแบบนี้คุณขับรถไม่ได้หรอก ผมจะพาคุณไปที่นั่นเอง ผมรู้จักที่นั่น” อีธานแย่งกุญแจรถไปจากเธอแล้วเปิดประตู เขาช่วยเธอรัดเข็มขัดนิรภัยก่อนจะพาไปยังสถานที่จัดงานศพ
หลังจากที่ลงจากรถแล้ว แคทเธอรีนเดินโซเซเข้าไปในสถานที่จัดงานศพ
เมื่อเธอเห็นภาพถ่ายของคุณย่าโจนส์ ความจริงที่เธอไม่อยากเชื่อก็ถูกปะติดปะต่อเข้าด้วยกันในที่สุด
น้ำตาไหลลงมาอาบแนวแก้มของเธอไม่ขาดสาย
เธอคิดไม่ถึงเลยว่างานฉลองหมั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้พบกับคุณย่าของเธอ
เธออกตัญญูเหลือเกิน เธอทำให้คุณย่าผิดหวัง
รีเบคก้าหลั่งน้ำตาขณะที่เธอพูดออกมา “คุณพ่อคะ อย่าโทษตัวเองเกินไปเลยนะคะ”
เจฟฟี่ที่ได้รับการเตือนใจจากรีเบคก้า หันกลับมาหาแคทเธอรีน “เป็นความผิดของแกทั้งหมด! ถ้าแกไม่ทำให้ซัมมิทเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น ฉันคงจะไม่ยุ่งกับการแก้ปัญหามากขนาดนี้ และย่าของแกก็คงไม่ตาย”
อีธานทนฟังที่เขาพูดไม่ได้อีกแล้ว “คุณลุง มาถึงขนาดนี้แล้วคุณยังโยนความผิดให้แคทเธอรีนอีกเหรอ? เห็นได้ชัดอยู่แล้วว่า เป็นเพราะคุณไม่ได้สั่งสอนเจมส์ให้ดี สิ่งที่เขาทำทั้งหมดเพราะคุณลุงเอาแต่ตามใจเขา คุณทำอะไรก็ย่อมได้สิ่งนั้น”
“อีธาน ฉันรู้ดีว่าคุณไม่ได้เข้าข้างเราอีกต่อไปแล้ว เพราะงานแต่งงานของเราถูกยกเลิก แต่คุณจะมาพูดจาให้ร้ายพ่อของฉันแบบนี้ไม่ได้” รีเบคก้าต่อว่าด้วยดวงตาแดงก่ำ
ที่ผ่านมาอีธานอาจจะทนได้ แต่หลังจากที่เขาได้เห็นธาตุแท้ของรีเบคก้าแล้ว เขารู้สึกสะอิดสะเอียนมากเมื่อต้องมองหน้าเธอ
“รีเบคก้า โจนส์ ฉันดีใจมากที่ไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่งอย่างเธอ!” อีธานกัดฟันพูดออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...