คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 168

“คุณไม่เข้าใจหรือไง? ผมเป็นคนควบคุมร่างกายและชีวิตของคุณ คุณไม่มีอำนาจในชีวิตของคุณอีกต่อไปแล้ว”

โดยปราศจากความลังเล ฌอนใช้มือข้างที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอุ้มเธอขึ้นจากเก้าอี้

“ฌอนคะ...”

“ถ้าคุณคิดจะต่อต้าน ก็หุบปากของคุณไว้จะดีกว่า” ฌอนเตือนเธอด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“เปล่าค่ะ ฉันอยากขอให้คุณวางฉันลง ฉันเดินไปที่ห้องของฉันเองได้ค่ะ อาการบาดเจ็บของคุณจะแย่ลงถ้าคุณใช้มืออีกข้างอุ้มฉันเอาไว้แบบนี้” หญิงสาวถอนหายใจออกมาและยอมจำนนต่อชะตากรรมของเธอ

ฌอนรู้สึกพอใจกับการเชื่อฟังคำสั่งและความเข้าอกเข้าใจที่แคทเธอรีนมี หลังจากที่ปล่อยเธอลงแล้ว เธอให้ความร่วมมือกับเขาแต่โดยดีด้วยการไปที่ห้องนอนกับเขา

ตอนแรกหญิงสาวตั้งใจจะกลับไปทำงานของเธอต่อหลังจากที่ฌอนหลับสนิทแล้ว ทว่าเมื่อเธอขึ้นเตียง เธอกลับรู้สึกง่วงมากจนผล็อยหลับไป

เมื่อฌอนออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เขาเข้าไปแปรงฟัน เขาก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียง เธอหลับสนิทจนน้ำลายไหลจากมุมปากของเธอแล้วหยดลงบนหมอน

มุมปากของฌอนยกขึ้น จากนั้นเขาจึงแอบถ่ายรูปของเธอเอาไว้

ดีล่ะ เขาจะเอาภาพนี้ให้เธอดู เพื่อแกล้งให้เธออับอาย

ฌอนบันทึกภาพด้วยความพึงพอใจ หลังจากนั้น เขาหันหลังแล้วตรงไปยังห้องทำงานที่อยู่ถัดไปจากห้องนอน

ด้วยมือเพียงข้างเดียว ใช้เวลาเพียงไม่ได้นานเขาก็สามารถถอดรหัสแล็ปท็อปของเธอได้สำเร็จ เขาคลิกเปิดการออกแบบของเธอและดูภาพสเก็ตช์ที่ซับซ้อนสองสามภาพที่อยู่บนหน้าจอ

เขาหรี่ตาลง เธอถูกขอให้ร่างแบบสเก็ตช์ขึ้นมาเยอะแยะขนาดนี้ภายในเวลาหนึ่งวันครึ่ง

ฮัดสันพยายามทำให้เธอตกที่นั่งลำบากใช่ไหม?

...

09:00 น.

เมื่อแคทเธอรีนตื่นขึ้นมา หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาแล้วเธอตกใจมาก