คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 198

การประชุมเริ่มขึ้น และเจฟฟี่นั่งตรงด้านขวาของผู้อำนวยการเออร์ไวน์ทันที

ผู้อำนวยการเออร์ไวน์จิบชาเพื่อให้ชุ่มคอและถามว่า “ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วใช่ไหม?”

“ทุกคนยกเว้นคริส เจฟเฟอร์สันมาถึงแล้ว” ประธานคาเบลพูด “แต่อย่างที่ทุกคนรู้ว่า ประธานเจฟเฟอร์สันไม่เคยเข้าร่วมการประชุมผู้ถือหุ้น เขาไม่เคยเข้าร่วมธุรกิจของบริษัท และทำเพียงแค่เพลิดเพลินกับเงินปันผลเท่านั้น”

“ถ้าอย่างนั้น ให้การประชุมคณะกรรมการเริ่มขึ้นเลยแล้วกัน”

ผู้อำนวยการเออร์ไวน์กล่าว “ตอนนี้ผมก็อายุ 70 ปี แล้ว และสุขภาพของผมก็ไม่ได้ดีเท่าที่มันเคยเป็น ผมอยากจะก้าวลงจากตำแหน่ง และดูแลสุขภาพของตัวเอง ดังนั้นตำแหน่งประธานกรรรมการจะถูกเติมโดยคนที่มีความสามารถ มันเพิ่งเกิดขึ้นปีนี้ คุณย่าโจนส์เสียชีวิตและหุ้น 60% ของเธอจะถูกส่งต่อไปให้ลูกชายของเธอ เจฟฟี่ โจนส์ ในอนาคต เขาจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด และมีอำนาจเด็ดขาด”

ผู้ถือหุ้นในห้องมองไปที่เจฟฟี่ด้วยความอิจฉา

ริมฝีปากของเจฟฟี่ย่นขึ้น อะไรคือจุดที่น่าอิจฉากัน? ในเมื่อมีเพียงเขาเท่านั้นที่ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนี้

ประธานเลวียิ้ม “ประธานกรรรมการโจนส์อยู่ในช่วงอายุที่รุ่งเรือง มีความเป็นผู้ใหญ่และหนักแน่น ผมเชื่อว่ามันดีที่สุดสำหรับเขาที่จะได้รับตำแหน่งประธานกรรรมการ”

“ใช่ พวกเราเห็นด้วย”

“ถ้าเป็นท่านประธานโจนส์ ผมไม่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้”

“...”

ห้องประชุมใหญ่ถูกเติมเต็มไปด้วยเสียงสนับสนุน

ผู้อำนวยการเออร์ไวน์พยักหน้าและพูดว่า “เพราะนี่เป็นการเลือกตั้ง เรายังคงต้องทำตามขั้นตอนมาตรฐาน ทุกคนยกมือขึ้น”

กรรมการผู้ถือหุ้นยกมือของพวกเขาขึ้น และผู้อำนวยการเออร์ไวน์นับ “สิบโหวตในสิบห้าผู้ถือหุ้น ดูเหมือนว่าตอนนี้ตำแหน่งของผมจะตกเป็นของประธานโจนส์ ไม่สิ ตอนนี้ผมควรเรียกคุณว่า ประธานกรรรมการโจนส์”

เจฟฟี่ลุกขึ้นด้วยความโลดเต้นในก้าวของเขา “ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของทุกคน ถ้าผมสามารถรับตำแหน่งประธานกรรมการได้ ผมจะนำพาฮัดสันไปเป็น 300 อันดับแรกของโลก หรือแม้กระทั่ง 100 อันดับแรก ผมจะทำให้ทุกคนได้รับเงินปันผลที่ดีขึ้นในทุก ๆ ปี

เหมือนกับแคทเธอรีน เธอจะเป็นเพียงแค่มดตัวหนึ่ง

“ประธานกรรมการโจนส์ นั่งตรงนี้สิ ที่ตรงนี้เป็นของคุณแล้วในตอนนี้” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ลุกขึ้น “การประชุมผู้ถือหุ้นครั้งถัดไปอยู่ในมือคุณแล้ว”

“ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ คุณสุภาพเกินไป” นั่นเป็นสิ่งที่เจฟฟี่พูด แต่ขาของเขาก็เดินไปนั่งลงอย่างทันที

ทันใดนั้นประตูห้องประชุมก็เปิดออกด้วยเสียงดัง และชายวัยกลางคนคนหนึ่งในชุดสูทสีดำเดินเข้ามาด้วยรัศมีทรงอำนาจรอบ ๆ เขา ด้านหลังของเขา มีหญิงสาวเดินตามมาในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มเผยผิวเนียนของเธอ และผมยาวก็ถูกปล่อยอยู่บนบ่า มันเน้นย้ำถึงท่าทางที่สง่างามของหญิงสาว ใบหน้าเล็กนั้นไม่ได้แสดงสีหน้าใด ๆ แต่มันเพียงดึงความสนใจไปที่รัศมีรอบ ๆ เธอเท่านั้น

ทันใดนั้นเอง สีหน้าของเจฟฟี่และรีเบคก้าเปลี่ยนไปอย่างทันที

รีเบคก้าตะโกนเสียงดัง “แคทเธอรีน โจนส์ เธอมาทำอะไรที่นี่?! ออกไป! ที่นี่เป็นสมบัติของฮัดสัน ใครอนุญาตให้เธอมาที่นี่? ออกไปเดี๋ยวนี้!”

น้ำเสียงของเธอช่างอวดดี ริมฝีปากบางของแคทเธอรีนยกขึ้นด้วยความดูถูก ขณะที่คริส เจฟเฟอร์สันพูดว่า “อะไรกัน นี่ผมสูญเสียสิทธิที่จะพาคนมาประชุมผู้ถือหุ้น เพียงเพราะผมไม่ได้มาที่บริษัทเพียงสองสามปีเหรอ?”