เจฟฟี่รู้สึกว่าคนคนนี้ดูค่อนข้างคุ้นเคย แต่เขาจำไม่ได้ ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ยืนขึ้นและพูดว่า “ประธานเจฟเฟอร์สัน ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่ที่บริสเบนหรือ? ทำไมวันนี้คุณถึงมาที่บริษัทล่ะ?”
สีหน้าของรีเบคก้าแข็งกระด้าง เธอเข้าใจได้อย่างทันทีว่าเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยปรากฏตัวในบริษัท คริส เจฟเฟอร์สัน
อย่างไรก็ตาม เขามีหุ้นแค่ 10% และไม่สามารถเทียบได้กับหุ้น 60% ของพ่อเธอได้ นอกจากนี้ เจฟฟี่เป็นประธานกรรมการแล้ว
เธอไม่แสดงความเคารพต่อคริสเลย และเยาะเย้ยอย่างไม่สุภาพว่า “แน่นอน คุณสามารถเข้าร่วมในฐานะผู้ถือหุ้นได้ แต่คุณไม่สามารถใช้ตำแหน่งของคุณเพื่อเอาขยะเข้ามาได้”
เธอเหลือบมองแคทเธอรีนหลังจากพูด
แคทเธอรีนเลิกคิ้วและหัวเราะ “คุณกำลังพูดถึงตัวเองเหรอ?”
“แคทเธอรีน โจนส์ เธอยังฝันอยู่เหรอ?” รีเบคก้ายิ้มเยาะ “ตอนนี้พ่อของฉันเป็นประธานกรรมการของฮัดสันแล้ว ฉันสามารถมาที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ฉันต้องการ เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?"
“ผมยังไม่ได้โหวตเลย เขากลายเป็นประธานคนใหม่ได้อย่างไร?” คริสลากเก้าอี้มาตัวหนึ่งและนั่งลงทื่อ ๆ
เจฟฟี่มองคริสอย่างดูถูก “ดูเหมือนว่า ประธานเจฟเฟอร์สันจะไม่พอใจผม แต่มีคนสิบคนในบริษัทที่โหวตให้ผมแล้ว แม้ว่าคุณจะไม่ได้โหวต มันก็ไร้ประโยชน์”
"ใช่" ผู้อำนวยการเออร์ไวน์รู้สึกกระอักกระอ่วน “เจฟฟี่เป็นประธานกรรมการคนใหม่ ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้นได้
“อีกทั้งเขายังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดซึ่งถือหุ้น 60% ด้วย คุณจะเทียบกับเขาได้อย่างไร?”
บางคนเริ่มหัวเราะเยาะ
สีหน้าของเจฟฟี่ช่างอวดดี “ประธานเจฟเฟอร์สัน ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา อย่าโทษผมที่จะขอให้ใครบางคนพาคุณออกไป”
“ใครบอกว่าคุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด” คริสยิ้ม “คุณมีหุ้นมากที่สุดแค่ 30% เท่านั้นแหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...