คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 200

เจฟฟี่กำหมัดและสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว “แม้ว่านั่นจะเป็นเรื่องจริง แต่หุ้นทั้งหมดก็ถูกโอนเป็นชื่อของผมแล้ว มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรอีก การประชุมคณะกรรมการวันนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าผมเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด”

“ใครบอกว่ามันอยู่ภายใต้ชื่อของคุณกันคะ?” แคทเธอรีนยิ้มอย่างจริงใจ “นี่คุณไม่ได้ตรวจสอบเหรอ? หุ้น 30% ถูกโอนเป็นชื่อของดิฉันในแผนกอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แล้ว”

สีหน้าของเจฟฟี่เปลี่ยนไป เขาทนไม่ไหวอีกและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแผนกทันที ไม่ถึงนาทีต่อมา เขาหันมามองเธอด้วยดวงตาอันโหดร้ายที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการถลกหนังเธอทั้งเป็น

แคทเธอรีนเผชิญหน้ากับฝูงชน “มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญ คุณย่าของดิฉันเสียชีวิตอย่างกะทันหันมาก และท่านก็เป็นอัมพาตอย่างกะทันหันเช่นกัน ใครบางคนบอกข่าวการเสียชีวิตของเธอกับดิฉัน และเมื่อไม่นานมานี้เองที่ดิฉันได้รู้ว่า ดิฉันมีความเกี่ยวข้องกับฮัดสัน ไม่อย่างนั้นหุ้นนั่นคงจะกลายเป็นของคุณลุงโดยที่ไม่มีคำพูดใดสักคำ”

ฝูงชนระเบิดไปด้วยเสียงกระซิบทันที

“พระเจ้า ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่เป็นปริศนาเกี่ยวกับการตายของคุณย่าโจนส์”

“นั่นเป็นความจริง คุณย่ายังอารมณ์ดีเมื่อตอนที่ฉันเห็นท่านในครึ่งปีแรก”

“หึ เขาโหดเหี้ยมจริง ๆ ท่านเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเขานะ!”

“ในอนาคตเราควรอยู่ให้ห่างจากเขาจะดีกว่า น่าขนลุก!”

“...”

ทุกคนมองเจฟฟี่เปลี่ยนไป

เจฟฟี่ตบโต๊ะอีกครั้งด้วยความโกรธ “แคทเธอรีน โจนส์ เธอพยายามพูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว”

“คุณลุงคะ ดิฉันไม่เคยกล่าวหาคุณ ทำไมคุณถึงออกอาการขนาดนี้ล่ะคะ? คุณมีความรู้สึกผิดบ้างไหม?” แคทเธอรีนเลิกคิ้วด้วยสายตาที่เย็นชา “แต่ดิฉันไม่เชื่อว่าคุณจะฆ่าแม่ของตัวเอง ถ้าคุณทำ คุณย่าจะไม่มีทางปล่อยคุณไป”

เจฟฟี่ผงะและเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นที่แตกออกมา เขาเปลี่ยนเรื่องอย่างทันทีด้วยอารมณ์ไม่ดี “เธอกำลังวางแผนจะทำอะไรที่นี่?”

หลังจากที่ทั้งหมดพูดเสร็จ ดูเหมือนว่าตำแหน่งประธานกรรมการยังคงเป็นของเขา

“ทำไมดิฉันไม่สามารถเป็นประธานกรรมการหญิงได้ล่ะคะ?”

แคทเธอรีนพูดอย่างไม่เร่งรีบ “อย่างที่ทุกคนรู้ เจฟฟี่ โจนส์เคยเป็นประธานกรรมการของซัมมิท แต่ภายใต้ความเป็นผู้นำของเขา ซัมมิทถูกคว่ำบาตรจากเครือข่ายทั้งหมด และเขายังต้องขายซัมมิทด้วยราคาที่ถูกแสนถูก ตอนนี้ในโลกอินเตอร์เน็ตยังคงพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่เลย ชื่อเสียงของเขาถูกทำลายอย่างย่อยยับและไม่มีใครเชื่อในตัวเขาอีกแล้ว เขานำพาบริษัทก้มหัวให้กับสินบน ขณะที่การคอรัปชั่นและข้อบกพร่องอื่น ๆ ก็แพร่ไปทั่ว ถ้าเขาเป็นผู้นำของฮัดสัน โลกข้างนอกจะตั้งคำถามเกี่ยวกับคุณภาพของบ้านและอสังหาริมทรัพย์ของฮัดสันแน่”

เมื่อเรื่องนี้ถูกพูดขึ้น จำนวนหนึ่งของผู้ถือหุ้นก็พยักหน้าเห็นด้วย

สีหน้าของเจฟฟี่แข็งกร้าวเมื่อเขาจ้องไปที่แคทเธอรีน เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการจับเธอกินทั้งเป็น

รีเบคก้าพูดอย่างโกรธแค้น “เธอยังมีหน้ามาพูดแบบนั้นอีก! ชื่อเสียงของซัมมิทถูกทำลายไม่ใช่เพราะเธอหรอกเหรอ? ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ”