เจฟฟี่กำหมัดและสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว “แม้ว่านั่นจะเป็นเรื่องจริง แต่หุ้นทั้งหมดก็ถูกโอนเป็นชื่อของผมแล้ว มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรอีก การประชุมคณะกรรมการวันนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าผมเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด”
“ใครบอกว่ามันอยู่ภายใต้ชื่อของคุณกันคะ?” แคทเธอรีนยิ้มอย่างจริงใจ “นี่คุณไม่ได้ตรวจสอบเหรอ? หุ้น 30% ถูกโอนเป็นชื่อของดิฉันในแผนกอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แล้ว”
สีหน้าของเจฟฟี่เปลี่ยนไป เขาทนไม่ไหวอีกและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแผนกทันที ไม่ถึงนาทีต่อมา เขาหันมามองเธอด้วยดวงตาอันโหดร้ายที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการถลกหนังเธอทั้งเป็น
แคทเธอรีนเผชิญหน้ากับฝูงชน “มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญ คุณย่าของดิฉันเสียชีวิตอย่างกะทันหันมาก และท่านก็เป็นอัมพาตอย่างกะทันหันเช่นกัน ใครบางคนบอกข่าวการเสียชีวิตของเธอกับดิฉัน และเมื่อไม่นานมานี้เองที่ดิฉันได้รู้ว่า ดิฉันมีความเกี่ยวข้องกับฮัดสัน ไม่อย่างนั้นหุ้นนั่นคงจะกลายเป็นของคุณลุงโดยที่ไม่มีคำพูดใดสักคำ”
ฝูงชนระเบิดไปด้วยเสียงกระซิบทันที
“พระเจ้า ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่เป็นปริศนาเกี่ยวกับการตายของคุณย่าโจนส์”
“นั่นเป็นความจริง คุณย่ายังอารมณ์ดีเมื่อตอนที่ฉันเห็นท่านในครึ่งปีแรก”
“หึ เขาโหดเหี้ยมจริง ๆ ท่านเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเขานะ!”
“ในอนาคตเราควรอยู่ให้ห่างจากเขาจะดีกว่า น่าขนลุก!”
“...”
ทุกคนมองเจฟฟี่เปลี่ยนไป
เจฟฟี่ตบโต๊ะอีกครั้งด้วยความโกรธ “แคทเธอรีน โจนส์ เธอพยายามพูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว”
“คุณลุงคะ ดิฉันไม่เคยกล่าวหาคุณ ทำไมคุณถึงออกอาการขนาดนี้ล่ะคะ? คุณมีความรู้สึกผิดบ้างไหม?” แคทเธอรีนเลิกคิ้วด้วยสายตาที่เย็นชา “แต่ดิฉันไม่เชื่อว่าคุณจะฆ่าแม่ของตัวเอง ถ้าคุณทำ คุณย่าจะไม่มีทางปล่อยคุณไป”
เจฟฟี่ผงะและเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นที่แตกออกมา เขาเปลี่ยนเรื่องอย่างทันทีด้วยอารมณ์ไม่ดี “เธอกำลังวางแผนจะทำอะไรที่นี่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...