คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 201

แคทเธอรีนหัวเราะเยาะ “ใช่ค่ะ ดิฉันเองที่เป็นคนเอาผิดหลานของใครบางคนซึ่งกระทำการฉ้อโกง เขาโกงแม้กระทั่งตอนที่สร้างกำแพงนอกตัวบ้าน คุณยังสร้างแม้แต่บ้านไม่ได้เลย แต่ตอนนี้คุณกลับอยากเป็นนักพัฒนา ใครจะกล้าซื้อมิทราบ?”

“ใช่ แค่นั้นไม่พอ” ประธานรีดเป็นคนแรกที่พูดคัดค้านเรื่องนี้ขึ้น

“ผมเองก็อยากให้มีการพิจารณาใหม่อีกครั้งเหมือนกัน เราทำลายชื่อเสียงของฮัดสันไม่ได้”

“...”

เมื่อผู้ถือหุ้นเริ่มเปลี่ยนท่าที แคทเธอรีนก็พูดกับทุกคนด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวลว่า “เป็นเรื่องจริงค่ะ ที่ดิฉันยังอายุน้อย แต่ดิฉันยอมรับความเห็นต่างและมีความจริงจัง ถ้าดิฉันไม่รู้อะไรเลย

ดิฉันก็สามารถขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสที่อยู่ที่นี่ได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฮัดสันเลย ที่จะไต่เต้าขึ้นมาถึงจุดที่ยืนอยู่ ไม่ว่าเจฟฟี่จะสัญญากับทุกท่านว่าจะแบ่งผลประโยชน์ให้มากแค่ไหนก็ตาม แต่เป้าหมายสูงสุดของเรา คือการได้เห็นผลกำไรของฮัดสันเพื่อให้เราได้รับเงินปันผลที่ดีขึ้น”

“ถูกต้อง” ในที่สุดคริสก็พูดออกมา น้ำเสียงของเขาเฉียบขาด “ภาพลักษณ์ของผู้นำบริษัทที่จดทะเบียนเข้าตลาดหลักทรัพย์แล้วสำคัญมาก ผมจะสนับสนุนแคทเธอรีนอย่างเต็มที่ถ้าเธอได้นั่งตำแหน่งประธานบริษัท ทุกท่านควรทราบเอาไว้ว่า ผมเคยช่วยเชอรีนเอาไว้ ต้องขอบคุณเชอรีนที่ทำให้ฮัดสันมีทุกวันนี้”

“เรายังเชื่อในความสามารถของประธานเจฟฟี่” ประธานรีดเห็นด้วยพร้อมกับพยักหน้ารับ

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ให้มีการโหวตเกิดขึ้นอีกครั้งก็แล้วกัน คุณมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างผู้อำนวยการเออร์ไวน์?” คริสจับจ้องไปที่ผู้อำนวยการเออร์ไวน์แล้วเอ่ยเตือนขึ้น “ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ ถ้าที่ผ่านมาผมอยากจะแข่งขันกับคุณเพื่อชิงตำแหน่งประธาน คุณคงไม่ได้มานั่งมีความสุขอยู่อย่างทุกวันนี้”

“ผมเห็นด้วย” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์หลบสายตาที่จ้องมองมาของคริส แล้วพยักหน้ารับ “เริ่มโหวตได้เลย”

ทุกคนต่างยกมือขึ้นไปตาม ๆ กัน ผลลัพธ์สุดท้ายคือคะแนนเสียงเก้าต่อเจ็ด เก้าคะแนนเป็นของแคทเธอรีน และเจ็ดคะแนนเป็นของเจฟฟี่

“ขอแสดงความยินดีกับแคทเธอรีน โจนส์ ในฐานะประธานคนใหม่” คริสตบมือขึ้นเป็นคนแรก

เจฟฟี่ตบโต๊ะ ใบหน้าของเขาบึ้งตึงด้วยความโกรธ “การแต่งตั้งในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ คุณจะมาโหวตซ้ำแบบนี้ได้ยังไง? ผมเป็นคนที่ถูกเลือกก่อน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”

“ดูเหมือนประธานโจนส์จะไม่พอใจนะคะ” มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในรอยยิ้มของแคทเธอรีน “คุณต้องเข้าใจก่อนว่า ถ้าไม่ได้พึ่งใบบุญของคุณแม่ของคุณ คุณไม่มีทางได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบริษัทนี้อย่างแน่นอน คุณควรจะพอใจในสิ่งที่คุณมีบ้างนะคะ”

“แก...” เจฟฟี่จ้องเขม็งไปที่เธอ เขาไม่เชื่อว่าผู้หญิงที่เคยนอบน้อมเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา บัดนี้จะกล้าอวดดีถึงเพียงนี้

หลังจากนั้นไม่นาน สตีเฟ่น แคมป์เบล ก็โทรมาหาเธอ “เบคก้า ขอแสดงความยินดีด้วยครับ! ตอนนี้คุณพ่อของคุณน่าจะได้เป็นประธานคนใหม่ของฮัดสันแล้ว”

“...”

แก้มของรีเบคก้ารู้สึกชาราวกับถูกตบอย่างแรง

สตีเฟ่นที่ไม่ได้สังเกตจึงพูดต่อ “ตอนที่พ่อของคุณเข้ารับตำแหน่ง โครงการนอร์ท เบย์ ที่เราคุยกันเอาไว้สามารถเริ่มได้ทันทีเลยนะครับ แล้วตระกูลแคมป์เบลและโจนส์ก็จะได้ร่วมกันสร้างรีสอร์ทระดับห้าดาวในนอร์ท เบย์ ไม่ว่าจะเป็นนอร์ท เบย์ หรือเมลเบิร์นมันก็จะเป็นของเรา”

“ฮ่าฮ่า ตอนนี้ผมอยากจะเห็นสีหน้าที่พ่ายแพ้ของตระกูลแฮริสันและตระกูลคลาร์กจริง ๆ”

“รีเบคก้า ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลยล่ะครับ?”

สตีเฟ่นที่พูดอยู่ในขณะนั้น ในที่สุดเขาก็รู้สึกได้ถึงความเงียบของเธอ