“สตีเฟ่นคะ ทุกสิ่งทุกอย่างจะเกิดขึ้น” รีเบคก้าขบฟันแน่น “แต่มันอาจจะต้องเลื่อนออกไปสักพัก จู่ ๆแคทเธอรีน โจนส์ก็มาปรากฏตัวในที่ประชุมผู้ถือหุ้นวันนี้ ตอนนี้ เธอ... ได้เป็นประธานคนใหม่...”
“อะไรนะ?” สตีเฟ่นถามออกมาเสียงดัง “คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีความมั่นใจกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ ที่พ่อของคุณจะได้เป็นประธานอย่างนั้นเหรอ? นี่คุณกับพ่อของคุณกำลังทำอะไรกันอยู่? แม้แต่แคทเธอรีน โจนส์ คุณก็จัดการไม่ได้”
รีเบคก้ารู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อนผ่าวในตอนที่เธอพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ “เราจะไปรู้ได้ยังไงว่าเธอร่วมมือกับคริส เจฟเฟอร์สัน? เราไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำนะคะ”
“งั้นเหรอ? ผมเที่ยวป่าวประกาศไปทั่วว่าแฟนของผมเป็นลูกสาวของประธานฮัดสัน มันน่าอับอายขายหน้าไหมล่ะ”
“... ผมไม่อยากได้แบบนี้อีกแล้ว”
น้ำเสียงของรีเบคก้าติดขัด “สตีเฟ่นคะ ที่คุณพูดหมายความว่ายังไงคะ? ตอนนี้คุณไม่ชอบฉันเพราะคุณพ่อของฉันไม่ได้รับตำแหน่งประธานอย่างนั้นเหรอคะ?”
ทันใดนั้นเอง สตีเฟ่นก็นึกขึ้นมาได้ ถึงรีเบคก้าจะไม่ได้เป็นลูกสาวของประธานของฮัดสัน ทว่าเงินปันผลประจำปีก็ได้มากกว่าพวกเศรษฐีข้างนอกนั่น เขารีบหัวเราะออกมาพลางพูดขึ้น “ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ ไม่ต้องคิดมากนะ ผมแค่โมโหกับความไม่ยุติธรรมที่คุณได้รับ ผมชอบคุณ ไม่ใช่ที่ฐานะของคุณนะครับ”
“ไม่ต้องกังวลไปนะคะ เรื่องนี้เป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น แคทเธอรีนจะไม่ได้นั่งอยู่ในตำแหน่งประธานนานนักหรอกค่ะ” รีเบคก้าพูดขึ้นอย่างเลือดเย็น
“คุณพูดถูกแล้ว การรักษาตำแหน่งไม่ใช่เรื่องง่าย” สตีเฟ่นเองก็ยิ้มออกมาด้วยความชั่วร้ายไม่ต่างกัน “ผมจะพยายามช่วยคุณให้ได้”
“ขอบคุณนะคะ”
...
12:20 น.
การประชุมเสร็จสิ้นลงแล้ว
ผู้ถือหุ้นเข้ามาจับมือกับเธอทีละคน และค่อย ๆทยอยกันออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...