“เลิกพูดจาไร้สาระสักที”
เจฟฟี่ผุดลุกขึ้นราวกับถูกใครเหยียบหาง “คุณย่าของแกท่านป่วยตาย”
“ค่ะ น่าเสียดายที่ศพของคุณย่าถูกเผาไปแล้ว ไม่อย่างนั้น แค่ชันสูตรศพของท่านก็เพียงพอที่เราจะหาสาเหตุการตายของท่านได้” แคทเธอรีนพูดเย้ย “แต่ฉันจะไม่ยอมปล่อยคุณไปง่าย ๆ หรอกค่ะ ฉันจะคืนความเจ็บปวดทรมานทั้งหมดที่ฉันเคยได้รับให้แก่คุณทีละน้อย ๆ รวมถึงส่วนของคุณย่าด้วย”
จากนั้นเธอจึงออกจากห้องประชุมโดยไม่หันกลับมามองอีก
เมื่อเธอออกมา ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านไปด้วยความโกรธ
เธอถูกตระกูลโจนส์กดขี่และข่มเหงมาโดยตลอด เธอเกือบต้องเสียชีวิตหลายครั้งหลายคราว ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เธอจะเข้มแข็งขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองและคนรอบตัวของเธอ
...
หลังจากที่กลับมาถึงห้องทำงานของประธาน
เธอได้ขอให้เคซี่ นำข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผู้บริหารระดับสูงของบริษัทมาให้เธอในทันที
“ประธานโจนส์ คุณไม่จำเป็นต้องรีบร้อนมากขนาดนี้ ทานอะไรก่อน ฉันจะลงไปที่ครัวด้านล่าง และทำอาหาร...”
“แค่ให้เขาทำอะไรง่าย ๆ ก็พอ”
หลังจากที่เคซี่ออกไปแล้ว แคทเธอรีนจึงหันกลับมาพูดกับเอล “ขอบคุณมากนะ ถ้าวันนี้เธอไม่อยู่ที่นี่ เจฟฟี่คงจะทำร้ายฉันไปแล้ว”
“ด้วยความยินดีค่ะ เป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องปกป้องคุณอยู่แล้ว” เอลยิ้มบาง ๆ “ถ้าคุณรู้สึกขอบคุณ ก็ควรจะขอบคุณคุณฮิลล์ดีกว่า”
แคทเธอรีนเองก็อยากบอกข่าวดีนี้กับฌอนเหมือนกัน เธอจึงโทรหาเขา “ฌอนนี่ ทำอะไรอยู่เหรอคะ?”
“ทานอาหาร” คำตอบของชายคนนั้นกระชับได้ใจความ
แคทเธอรีนรู้สึกไม่พอใจและทำหน้ามุ่ย “ทำไมคุณไม่ถามว่าวันนี้ฉันทำสำเร็จหรือเปล่า? คุณไม่สนใจฉันเหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...