คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 218

เมื่อสังเกตเห็นแคทเธอรีนก่อนหน้านี้ วิลลี่ก็จ้องมองเธออย่างเคลิบเคลิ้ม เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีผู้หญิงที่หน้าตาสวยขนาดนี้อยู่ในเมลเบิร์น ความสวยของเธอจัดอยู่ในระดับต้น ๆ ต่อให้เธอจะอยู่ที่แคนเบอร์ราก็ตาม

“สวัสดีครับคุณโจนส์”

วิลลี่ยื่นมือออไปอย่างเป็นมิตร แคทเธอรีนเองยังรู้สึกแปลกใจที่รีเบคก้าหลอกใช้ประโยชน์จากคนตระกูลฮิลล์ได้

แคทเธอรีนไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากยื่นมือออกไปจับมือกับเขาด้วยความไม่เต็มใจ ด้วยรู้ว่าเธอไม่อาจทำให้เขาไม่พอใจได้

ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่วิลลี่จับมือของเธอ เขาจะแทะโลมเธอด้วยการใช้นิ้วก้อยไล้กับฝ่ามือของเธอ

สีหน้าของแคทเธอรีนเปลี่ยนไป เธอพยายามหดมือกลับเพื่อหนีจากการสัมผัสของเขา ทว่าเขาจงใจจับมือของเธอเอาไว้แน่น

“คุณโจนส์ คุณคิดจะจับมือผมอีกนานไหม?” วิลลี่ยิ้มออกมาด้วยความสุขุม

รีเบคก้าเม้มริมฝีปากของเธอเอาไว้ทันทีพลางอุทานขึ้น “นั่นเธอทำอะไรของเธอน่ะ แคทเธอรีน?”

พวกนักข่าวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พรมแดงถ่ายภาพของทั้งสามคนเก็บไว้ทันที เมื่อสองพี่น้องตระกูลโจนส์ทะเลาะกันเพื่อแย่งคนจากตระกูลฮิลล์ เป็นข่าวที่หาได้ยาก

“ฉันก็อยากรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเหมือนกัน” ด้วยท่าทางใจเย็นของแคทเธอรีน ที่ไม่ได้แสดงอาการเย่อหยิ่งหรือเรียกร้องความสนใจ “พวกคุณรู้ว่าฉันเป็นผู้บริหารของฮัดสัน แล้วคิดกันไปเองว่าฉันจะหน้าด้านไปแย่งแฟนของญาติตัวเองอย่างนั้นเหรอคะ? อ๋อ ไม่นี่ เขาไม่ใช่แฟนของเธอด้วยซ้ำ เท่าที่ฉันจำได้ สตีเฟ่นไม่ใช่เหรอ ที่เป็นแฟนของเธอ?”

นักข่าวต่างรุมกันถาม

“จริงเหรอ? ความจริงแล้วสตีเฟ่นเป็นแฟนของรีเบคก้า? แล้ววันนี้ทำไมเธอถึงมากับวิลลี่ได้ล่ะ?”

“ตอนนี้เธอคบกับวิลลี่แล้ว เป็นไปได้ไหมที่เธอจะทิ้งสตีเฟ่น?”

“ก็เป็นไปได้นะ ก่อนหน้านี้เธอเป็นคู่หมั้นกับอีธานไม่ใช่เหรอ แต่พออีธานตกที่นั่งลำบาก เธอเลยกล่าวหาว่าเขานอกใจเธอทันที”

“น่ารังเกียจจังเลยอะ! วิลลี่ชอบผู้หญิงแบบนี้จริง ๆ เหรอ?”

ในตอนนั้นเองที่ใบหน้าของรีเบคก้าซีดเผือดลงราวกับกระดาษ วิลลี่ที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเธอมีเรื่องอื้อฉาวมากมาย ท้ายที่สุดเขากลับทำให้ตัวเองต้องเดือดร้อน

โดยไม่สะทกสะท้าน แคทเธอรีนหลุดพ้นเป็นอิสระจากการเกาะกุมของวิลลี่และสะบัดมือด้วยความเจ็บปวด “คุณชายฮิลล์ คุณจับมือฉันแน่นจนฉันเจ็บ”

มือของหญิงสาวที่บอบบางอยู่แล้ว กลับกลายเป็นสีแดงในตอนนั้น