คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 227

“ชอบเธอเหรอ?” ท่าทางของวิลลี่ราวกับเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลก “เธอนอนกับฉันทั้ง ๆ ที่มีแฟนอยู่แล้ว เธอคิดว่าฉันจะสนใจเธองั้นเหรอ? เธอก็ไม่ต่างอะไรไปจากโสเภณี”

เขาตบหน้าเธอ ทว่าครั้งนี้ ดูเหมือนจะทำร้ายไปถึงหัวใจของเธอด้วย

รีเบคก้าเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้

มีผู้คนมากมายอยู่รายล้อมตัวเธอ รวมทั้งพนักงานและผู้ถือหุ้นของฮัดสัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างความโกลาหลให้กับพวกเขา พวกเขามองดูเธอด้วยสายตารังเกียจ

“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ ก่อนหน้านี้ เธอทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอเป็นคนดีและสูงส่ง”

“ใช่ ผู้ชายส่วนมากในบริษัททำเหมือนเธอเป็นนางฟ้า”

“โชคดีที่ฉันยังไม่ได้แนะนำเธอให้ลูกชายของฉันรู้จัก เธอหน้าด้านจริง ๆ”

“...”

ท่ามกลางความอับอายขายขี้หน้า ใบหน้าของรีเบคก้าซีดเผือด เธอพยายามอย่างมากที่จะทำตัวให้น่าอิจฉา ทว่าก็ถูกทำลายลงจนหมดสิ้น

ในฐานะคนเป็นพ่อ เจฟฟี่ตัวสั่นเทาเพราะความอับอาย “คุณทำมากเกินไปแล้วคุณชายฮิลล์ รีเบคก้ารักคุณจริง ๆ เธอตกหลุมรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเห็น”

ในตอนนั้นเอง วิลลี่หัวเราะออกมาราวกับว่าเจฟฟี่พูดเรื่องตลกออกมา “เธอชอบอะไรในตัวฉันเหรอ? พูดตรง ๆ เลยนะ ฉันผ่านผู้หญิงมาก็เยอะ ฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ขี้แพ้ที่สุดที่ฉันเคยเจอมาเลยล่ะ คุณโจนส์ ฉันขอชื่นชมการเลี้ยงดูลูกสาวของคุณเพื่อเป็นเครื่องมือไปสู่ความร่ำรวยและอำนาจจริง ๆ”

ด้วยเหตุนี้ คำพูดนั้นจึงปรับความเข้าใจของผู้คนที่มีต่อรีเบคก้าไป แคทเธอรีนที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่ตกใจไม่ต่างกัน

เธอคิดไม่ถึงว่าวิลลี่จะเป็นพวกวิตรถาร แล้วที่ตกใจยิ่งกว่านั้นคือ รีเบคก้ายอมรับได้จริง ๆ

แคทเธอรีนกระแอมขึ้นเบา ๆ แล้วจึงยิ้มให้รีเบคก้า “พี่สาว ตอนนี้ฉันอดไม่ได้ที่จะมองเธอต่างไปจากเดิม คุณก็ใช้วิธีนี้แย่งอีธานไปด้วยเหรอ?”

คำถามนี้เตือนความจำของผู้คนถึงความสัมพันธ์ของรีเบคก้ากับอีธานก่อนหน้านี้

ทุกคนมองไปที่รีเบคก้าด้วยสายตารังเกียจ