คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 228

แคทเธอรีนทำอย่างไรให้ฌอนหลงเสน่ห์? แววตาที่วิลลี่มองแคทเธอรีนตอนนี้แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

“ใช่ เอลเก่งมาก” แคทเธอรีนหยุดเดิน

เอลจงใจเดินห่างออกไปเพื่อให้คนทั้งคู่มีพื้นที่ในการสนทนา

แคทเธอรีนยังคงนิ่งเงียบขณะที่รอให้วิลลี่ถามเรื่องรูป ทว่าหลังจากรออยู่นาน เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำเดียว เขายังมองเธอด้วยสายตาที่ชื่นชมเจือด้วยความกลัวและทำอะไรไม่ถูก

“...”

แคทเธอรีนพูดไม่ออก “เอ่อ... คุณชายฮิลล์ คุณได้รับผลข้างเคียงจากการถูกช็อตไฟฟ้าเมื่อคืนหรือเปล่า?”

“ไม่แน่นอน ผมได้สติกลับมาแทน” วิลลี่ยิ้มออกมา “คุณโจนส์ เป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้พบคุณที่เมลเบิร์น เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม?”

“แต่รูป...”

วิลลี่โบกมือของเขา “คุณเก็บรูปถ่ายไว้ได้ถ้าคุณชอบ”

มุมปากของแคทเธอรีนกระตุกขึ้น ทำไมต้องชอบรูปถ่ายอนาจารของเขาด้วย? “แล้วอย่ามาโทษที่ฉันถอดเสื้อผ้าของคุณออกแล้วทำให้คุณต้องอับอายเมื่อคืนนี้ด้วยล่ะ...”

วิลลี่ชะงักไปแล้วฝืนพูดออกมา “คุณเพิ่งบอกความจริงกับผม ผมจะไปโทษคุณ… ฮัดชิ้ว!”

เขาเช็ดจมูกอย่างอาย ๆ ขณะที่น้ำมูกไหลย้อยออกมา “คุณโจนส์ บอกผมถ้าอยากให้ผมช่วยเหลืออะไร ผมยินดีจะช่วยเหลือคุณให้ถึงที่สุด”

หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง แคทเธอรีนจึงถามขึ้น “คุณคงจะถ่ายรูปของรีเบคก้าตอนที่นอนกับคุณไว้ใช่ไหม?”

วิลลี่รู้สึกสับสน สายตาที่เขามองแคทเธอรีน ราวกับว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของเขา “ไม่คิดว่าคุณจะรู้จักผมดีขนาดนี้”

แคทเธอรีนรู้สึกอึดอัด แท้ที่จริงแล้ว เธอบังเอิญไปเจอหนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยาเล่มหนึ่ง และได้รู้ว่าคนวิตถารเช่นเขา มักจะชอบถ่ายรูปแบบนั้นเก็บเอาไว้ “ไม่ ฉัน...”

“ผมเข้าใจ ผมมีวิดีโอเยอะพอสมควร คุณคิดจะจัดการกับรีเบคก้าใช่ไหม? ผมส่งวิดีโอให้คุณได้เลยตอนนี้ แต่... อย่าเอาไปให้คนอื่นดู โดยเฉพาะแฟนของคุณ”