คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 229

“อย่า อย่าเลย” เมื่อคิดถึงคำสั่งของฌอนเมื่อวานนี้ วิลลี่รีบห้ามแคทเธอรีนเอาไว้ทันที “เขาห้ามไม่ให้ผมบอกคุณเรื่องนี้ เห็นแก่วีดิโอส่วนตัวของผมที่ส่งให้คุณนะ คุณช่วยแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยได้ไหมคุณโจนส์?”

แม้จะคิดเอาไว้แล้ว แต่แคทเธอรีนก็ยังรู้สึกแปลกใจที่ได้ยินเรื่องนั้นจากวิลลี่

ฌอนน่าจะเป็นคนในตระกูลฮิลล์ที่เอาเรื่องที่สุด เพราะขนาดวิลลี่เองยังให้ความเคารพยำเกรงกับฌอน เป็นไปได้ไหมที่คนทั้งสอง… จะมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน?

เธอไม่เคยคิดจะไปมีเรื่องกับตระกูลฮิลล์เลย ตระกูลนี้ลึกลับเกินกว่าที่คนธรรมดาอย่างเธอจะจินตนาการได้

“ได้ ฉันสัญญาก็ได้ แต่ฉันอยากรู้ว่ารีเบคก้ารู้จักกับคุณได้ยังไง?” แคทเธอรีนถามขณะที่บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง

“สตีเฟ่นเป็นคนแนะนำให้ผมรู้จักกับเธอ” วิลลี่พูดดูถูก “ผู้ช่วยของผมสนิทกับตระกูลแคมป์เบล สตีเฟ่นอยากสร้างความสนิทสนมกับผม เลยส่งแฟนของเขามาให้ผม”

มุมปากของแคทเธอรีนกระตุกขึ้น “คุณชอบนอนกับแฟนคนอื่นเหรอ?”

วิลลี่กระแอมเบา ๆ “ใช่ ภรรยาหรือจะไปดีเท่านางบำเรอ เป็นเรื่องท้าทายดีที่ได้นอนกับแฟนคนอื่น”

แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออก

เธอเต็มไปด้วยความต้องการอยากจะถามเขา ว่าเขาเป็นคนมีรสนิยมไม่ปกติคนเดียวในตระกูลฮิลล์ หรือทุกคนเป็นเหมือนกันหมด

...

หลังจากที่กลับมาที่ออฟฟิศ แคทเธอรีนยังรู้สึกสับสนไม่หาย ตอนแรกเธอแต่งงานกับฌอนเพราะคิดว่าเขาเป็นน้าของอีธาน ต่อมา เธอจึงรู้ว่าเธอเข้าใจผิดและรู้ว่าเขาเป็นเพียงทนายความ ใครจะไปรู้ว่าเขาเป็นบุคคลที่มีอำนาจและมีอิทธิพลมากขนาดนี้?

ก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะตกใจ แต่เธอกลับรู้สึกแปลกใจมากกว่า

ถ้าเธออยู่กับฌอน เธอจะต้องได้เจอกับความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา ครอบครัวของเขาคงไม่ยอมรับเธอ

อยู่ดี ๆ เธอก็รู้สึกท้อขึ้นมา เพื่อหยุดตัวเองไม่ให้คิดมาก เธอจึงกดเปิดวีดิโอที่วิลลี่ส่งมาให้เธอ

“เอาล่ะ ฉันจะไปร่วมงานนี้ด้วย”

แคทเธอรีนหัวเราะออกมา วันนี้จะต้องเป็นวันที่มืดมนที่สุดในชีวิตของรีเบคก้า

...

ที่โรงแรม

หลังจากที่เดินออกมาจากบริษัทฮัดสัน วิลลี่ก็พร้อมที่จะเก็บของของเขาออกจากเมลเบิร์น

การอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกับฌอนทำให้ชีวิตของเขาต้องพบเจอกับความหวาดผวา

เมื่อเขาเปิดประตูออฟฟิศ เขาก็พบร่างสูงนั่งอยู่บนโซฟาหนัง มองดูราวกับพระราชา ขาของเขาอ่อนแรงลง ริมฝีปากของเขาสั่นไปหมด “พะ พี่ฌอน พี่มาพอดี ผมกำลังจะบอกพี่ว่า ผมไปที่ฮัดสันมาแล้ว และจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมด ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาให้แคทเธอรีนอีกแล้ว”