แคทเธอรีนอึ้ง ที่จริงแล้วเธอวางแผนที่จะถามฌอนเกี่ยวกับตัวตนของเขา อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าเขาขอให้วิลลี่ปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเขาไว้ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้อยากเปิดเผยต่อเธอ ด้วยเหตุผลนั้น เธอเลยจะไม่รบกวนถามเขา “ไม่ค่ะ”
ฌอนค่อย ๆ หลับตาลง แคทเธอรีนเหลือบมองเขาในเวลาเดียวกันและพูดว่า “ฉันจะเข้าร่วมการประมูลคืนนี้ ดังนั้นฉันจะไม่อยู่บ้านเพื่อทานอาหารเย็น คุณอยากจะ… มากับฉันไหม?”
เธอถามเขาอย่างระมัดระวัง แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าเขาคงไม่เห็นด้วยที่จะไปด้วยกันก็ตาม เมื่อพิจารณาจากบุคลิกที่เย่อหยิ่งของเขาแล้ว เขาอาจจะไม่ได้สนใจงานแบบนี้
“ตกลง”
“ห๊ะ?” แคทเธอรีนมึนงง คิดว่าตัวเองอาจจะได้ยินเขาผิดไป
“ผมบอกว่าตกลง ทำไมคุณถึงแปลกใจล่ะ?”
ฌอนมองท่าทางมึนงงของเธอด้วยรอยยิ้ม
“แต่คุณไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรมที่ถูกจัดขึ้นในเมลเบิร์น”
“ผมไปเพื่อป้องกันผู้ชายคนอื่นที่จะเข้ามาจีบคุณ”
เขาขับรถอย่างจริงจังด้วยสายตาที่เอาแต่มองไปข้างหน้า แคทเธอรีนหันศีรษะของเธอและมองไปยังด้านข้างใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขาอยู่ครู่หนึ่ง เธออดใจที่จะหอมแก้มเขาไม่ได้
พวงมาลัยในมือของเขาสั่น จากนั้นเขาก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ “อย่าแทะโลมผมตอนที่ผมกำลังขับรถ”
ประโยคฟังดูคุ้นเคย แคทเธอรีนหัวเราะคิกคักและตอบว่า “ฉันรู้ มันจะเป็นเหตุทำให้รถคว่ำใช่มั้ย?”
“เปล่า” เขาจ้องไปที่เธอ “มันจะทำให้ใจของผมสั่น”
การหายใจของเธอติดขัด
ดูเหมือนว่าบรรยากาศอันเร่าร้อนจะถูกเติมเต็มในพื้นที่ปิดนี้ หัวใจของเธอเต้นอย่างแรงมากหลังจากที่เขาทำท่าเจ้าชู้กับเธอ
ทันใดนั้นเองเธอมีความรู้สึกอย่างแรงกล้าที่อยากจะจูบเขาอย่างดูดดื่ม ถึงกระนั้น เธอก็ยังให้ความสำคัญกับความปลอดภัยทางถนนอยู่
…
19:30 น.
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...