คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 237

หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน แคทเธอรีนถอดสร้อยเพชรอย่างระมัดระวัง หลังจากที่นั่งอยู่ใต้โคมไฟตั้งโต๊ะและมองมันด้วยความรักใคร่ “มันสวยมาก ไม่มีตำหนิเลย”

“ผมคิดว่าคุณพูดว่าไม่ชอบจิวเวอรี่ซะอีก”ฌอนเดินมาข้างหลังเธอและแกล้ง “คุณพูดแม้กระทั่งว่ามันเป็นของมือสอง”

แคทเธอรีนเขินและพูดตะกุกตะกัก “ฉัน… ฉันแค่คิดว่ามันแพงเกินไป มันสามพันล้านดอลล่าร์เลยนะคะ จะต้องใช้เวลานานขนาดไหนในการทำเงินให้ได้มากขนาดนั้นกัน?”

“อีธาน โลว์เต็มใจที่จะจ่ายเงินมากขนาดนั้นเพื่อผู้หญิงของเขา แล้วทำไมผมต้องใส่ใจกับเงินจำนวนแค่นี้ด้วย?” เขาพูดอย่างดูถูก “สำหรับผม เงินไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคุณชอบมัน”

แคทเธอรีนกะพริบตา ทันใดนั้นเองเธอก็เข้าใจแล้วว่าเขาพยายามที่จะเอาชนะอีธาน

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะยิ่งเขาสนใจอีธานมากเท่าไหร่ นั่นยิ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นห่วงเธอมากเท่านั้น

“ฌอนนี่ อีธานไม่มีอะไรที่ต้องยุ่งเกี่ยวกับฉันแล้วจริง ๆ และฉันก็ไม่ได้รักเขาแล้วค่ะ คนที่ฉันรักคือคุณ”

เธอหันหลังกลับมา และกอดรอบคอเขาไว้ก่อนที่จะจูบบนใบหน้าของเขา

หัวใจของเขาเกิดความปรารถนา ในอดีต แม้ว่าเขาจะสามารถทำเงินได้มากก็จริง แต่มันเป็นเพียงการทำตามสัญชาตญาณเท่านั้น ขณะที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าในที่สุดเขาก็ค้นพบความหมายของการหาเงินแล้ว

ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มอย่างคลุมเครือ “นั่นคือทั้งหมดแล้วเหรอ?”

แคทเธอรีนดูเหมือนจะรู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไร เธอก้มหน้าลง และใบหูของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

ฌอนหัวเราะและอุ้มเธอขึ้น “คุณพูดว่าคุณอยากจ้องผมไม่ใช่เหรอ?”

“เปล่านะคะ...” ใบหน้าของแคทเธอรีนแดงด้วยความตกใจ เธอเป็นคนประเภทที่ชอบพูดใหญ่เกินตัว แต่จริง ๆ แล้วข้างใน เธอก็เป็นแค่สิงโตขี้ขลาดโดยสมบูรณ์

“นี่คุณเพิ่งจะโกหกผมเหรอ?” ฌอนสัมผัสคางของเธออย่างอ่อนโยน เสียงของเขาแหบห้าวราวกับเสียงของเชลโล

หัวใจของแคทเธอรีนเต้นแรงขึ้น และเธอก็ยิ่งรู้สึกเขินมากขึ้น เธอรีบผลักเขาออก “ไม่ใช่คุณบอกว่าคุณทานอาหารไม่อิ่มเหรอคะ? ฉันจะไปทำเกี๊ยวให้คุณ”

เธอหนีไปอย่างรวดเร็ว และส่งยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ภายใต้สายตาของฌอน