คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 241

เจฟฟี่ตัวซีด เขารู้แล้วว่าตัวเองกำลังตกที่นั่งลำบาก

ถ้าเขาไม่เป็นพยานในตอนนี้ เขาอาจต้องจบลงในคุกจริง ๆ เมื่อแซลลี่ผลักความรับผิดชอบให้เขา “ตกลง ฉันจะสารภาพ แซลลี่ เลนนอน เธอฉวยโอกาสตอนที่คุณย่าหลับและ… ใช้หมอนกดเธอไว้จนตาย”

บางที มันอาจจะเป็นความรู้สึกผิดชอบชั่วดีสุดท้ายของเขา นอกจากนั้นแล้วเจฟฟี่ก็ยังล้มลงกับพื้นและร้องไห้

แคทเธอรีนและป้าเวนดี้เองก็ร้องไห้ด้วยเช่นกัน พวกเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าจุดจบของคุณย่าโจนส์จะน่าสังเวชใจเช่นนี้

ป้าเวนดี้ถาม “คำถามสุดท้าย วันนั้นที่คุณย่าตกลงมาจากบันได รีเบคก้าเป็นคนทำใช่ไหม?”

“ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้นจริง ๆ” เจฟฟี่ส่ายหัว แต่เมื่อคิดถึงพฤติกรรมของรีเบคก้า เขาก็รู้สึกว่าเธออาจจะเป็นคนทำจริง ๆ แต่เขามีลูกสาวเพียงคนเดียวและไม่อยากให้เธอติดคุก

ท้ายที่สุดแล้ว เจฟฟี่ก็ถูกตำรวจนำตัวไปสำหรับการสอบสวน

แคทเธอรีนมองดูวิลล่าที่มืดมิดข้างหลังเธอ

ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นบ้านของเธอ แต่ตอนนี้มันเป็นที่ ๆ เธอ ไม่อยากที่จะก้าวเท้าเข้ามาอีกต่อไป

เธอเอากุญแจออกมาและโยนมันลงบนพงหญ้า ก่อนที่จะหันหลังและเดินออกจากประตูไป

รถลีมูซีนคันหนึ่งจอดอยู่ที่ทางเข้า

ร่างกายที่ยืดตรงและหล่อเหลาของฌอนกำลังพิงตัวรถอยู่ หิมะตกนิดหน่อยในคืนนี้ เกล็ดหิมะพวกนั้นปกคลุมอยู่บนศีรษะและไหล่ของเขา เขามองเธอด้วยดวงตาลึกล้ำและสุกใส ราวกับว่านั่นเป็นแสงดาวเพียงดวงเดียวบนท้องฟ้า

ทันใดนั้นเอง แคทเธอรีนผู้ไม่มีบ้านดูเหมือนว่าเธอจะได้พบบ้านแล้ว เธอโดดเข้าไปในอ้อมกอดของเขา และฌอนก็กางเสื้อคลุมของเขาเพื่อรับเธอเข้ามา

“ฌอนนี่ ฉันแก้แค้นได้แล้ว” แคทเธอรีนสะอื้นในอ้อมกอดของเขา “แต่ฉันไม่มีความสุขเลย ฉันเสียใจที่เมื่อก่อนฉันไม่ได้ใช้เวลากับคุณย่ามากกว่านี้ ไม่เช่นนั้น ท่านอาจจะไม่ตายอย่างน่าอนาถขนาดนี้”

น้ำตาของหญิงสาวซึมเข้ามาบนเสื้อตรงหน้าอกของเขา