เดิมทีแล้ว แคทเธอรีนรู้สึกสงสัยนิดหน่อย แต่หลังจากได้ยินน้ำเสียงของเวสลีย์ เธอก็รู้สึกว่าเธอมองโลกในแง่ร้ายมากเกินไปหน่อย เวสลีย์เป็นสุภาพบุรุษ เขาคงจะไม่เผยแพร่รูปแบบนี้แน่
“ตอนนี้เขาโกรธอยู่ คุณจะทำให้มันแย่กว่าเดิมถ้าคุณโทรหาเขา” แคทเธอรีนยิ้มอย่างขมขื่น “ตอนนั้นไม่ใช่คุณบอกว่าคุณทำลายกล้องไปแล้วเหรอคะ? ทำไม...”
“ผมทำลายมันแล้ว ตอนนั้นผมเช็คแล้วด้วย” น้ำเสียงของเวสลีย์แสดงถึงความกลุ้มใจที่เขามี “ผมคิดว่ารูปพวกนั้นถูกโอนไปยังรีเบคก้า โจนส์ในเวลาเดียวกัน ผมประมาท ผมค้นพบว่ารูปพวกนั้นบนโลกออนไลน์ถูกเผยแพร่ไปยังนักข่าวคนหนึ่งโดยรีเบคก้า”
แคทเธอรีนยิ้มอย่างขบขันแกมเหน็บแนม เธอประเมินรีเบคก้าต่ำเกินไป รูปพวกนี้กวนโทสะเธอได้ดีทีเดียว
“ผมขอโทษ” เวสลีย์ขอโทษอีกครั้ง “ผมไม่เป็นไรเพราะผมเป็นผู้ชาย แต่มันจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของคุณ ถ้ามีอะไรที่ผมสามารถทำเพื่อคุณได้ แค่บอกผม ผมจะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อทำมันให้กับคุณ”
“ขอบคุณค่ะ ฉันมีสายที่ต้องรับจากบริษัท ไว้คุยกันนะคะ”
แคทเธอรีนวางสายจากเวสลีย์อย่างรวดเร็วและรับสายจากเลขาของเธอ เคซี่
“ประธานโจนส์ รีบมาที่บริษัทเร็วเข้าค่ะ ข่าวลือเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวของคุณกำลังถูกพูดถึง และสายโทรศัพท์ของบริษัทกำลังถูกยึดโดยนักข่าว คุณต้องจัดการกับเรื่องนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”
“ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
แคทเธอรีนไม่สามารถใส่ใจได้อีกแล้ว และเธอรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอก่อนจะลงไปชั้นล่าง
เมื่อเธอออกไป เธอก็ตระหนักว่าแอลไม่ได้อยู่ที่นั่นและไม่ได้คอยติดตามเพื่อปกป้องเธออีกต่อไป
หัวใจของเธอเศร้าซึม ฌอนเป็นคนที่จัดการให้แอลปกป้องเธอ ตอนนี้เมื่อเขาอยากจะทิ้งเธอไป เขาก็เอาแอลออกไปด้วยเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...