คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 246

คืนนั้น ฌอนดื่มไวน์แก้วแล้วแก้วเล่า และเชสก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

ความยับยั้งชั่งใจต่อแอลกอฮอล์ของฌอนนั้นสูง แต่คืนนี้เขาดื่มมากและเมานิดหน่อยอย่างน่าประหลาดใจ

“จู่ ๆ ฉันก็คิดถึงซาร่าขึ้นมา”

เขามองไปนอกหน้าต่างในตอนกลางคืน และพูดเสียงแผ่วว่า “ในบรรดาผู้หญิงที่อยู่รอบตัวฉัน เธอเป็นคนเดียวที่จริงใจต่อฉัน ไม่มีการหลอกลวงและการหักหลัง ทำไมเธอต้องตายด้วย?”

เชสถือแก้วของเขา ความเจ็บแปล๊บซึมเข้ามาในหัวใจของเขา

สิ่งที่คนอื่นเห็นก็คือคุณชายฮิลล์ผู้สูงศักดิ์และลึกลับ แต่เขารู้ว่าฌอนเติบโตมาโดยที่ไม่มีความรักของพ่อแม่ ลึก ๆ แล้วเขาจึงเป็นคนที่รู้สึกไม่มั่นคงเป็นอย่างมาก แม้แต่ตอนที่เขาอยู่ในชั้นอนุบาล คนที่เข้าหาเขาต่างก็มีจุดประสงค์ที่ซ่อนไว้ นั่นทำให้เขากลายเป็นคนที่ขี้ระแวงเป็นอย่างมาก

ครั้งนี้ ฌอนคงเจ็บปวดมากจริง ๆ

ในฐานะเพื่อนของเขา จู่ ๆ เชสก็รู้สึกผิดขึ้นมาที่เรียกเขามาเมลเบิร์น เขาไม่คิดว่าหัวใจของฌอน ซึ่งถูกแช่แข็งมาตลอดจะสั่นไหว

เชสอยู่เป็นเพื่อนจนกระทั่งฌอนเมา

นี่เป็นครั้งที่สอง ที่เชสเห็นฌอนเมาขนาดนี้

บนโต๊ะกาแฟ โทรศัพท์เครื่องใหม่สั่นอย่างไม่หยุดหย่อน แคทเธอรีนโทรหาฌอนครั้งแล้วครั้งเล่า

เชสหยิบโทรศัพท์และรับสาย เสียงแหบของแคทเธอรีนดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง “คุณอยู่ที่ไหนคะ? มันดึกมากแล้วนะคะ คุณจะกลับบ้านใช่ไหม?”

“ฌอนเมาน่ะ” เชสถอนหายใจ

“ฉันจะไปรับเขาเดี๋ยวนี้” แคทเธอรีนรีบพูดอย่างรวดเร็ว

“ไม่ต้องหรอก ยังไงคุณก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวเขาได้อยู่ดี ผมจะไปส่งเขากลับให้เอง”