แคทเธอรีนนำกะละมังน้ำร้อนมา เธอถอดเสื้อโค้ทของเขาออก ปลดกระดุมคอปกของเสื้อเชิ้ต และเช็ดใบหน้าหล่อเหลาด้วยผ้าขนหนูอย่างอ่อนโยน
“ซาร่า...” ชายหนุ่มคว้ามือเธอทันที เสียงพึมพำเบา ๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากบาง
แคทเธอรีนตัวแข็งราวกับว่ามีถังน้ำเย็นเทใส่ตัวเธอ
ซาร่า?
เธอคือใคร? เป็นแฟนเก่าของเขาเหรอ?
หัวใจของหญิงสาวเฉียบแหลมกว่าของใครเสมอ
แคทเธอรีนดึงมือของเธอออกจากการเกาะกุมของเขาอย่างแรง แขนของชายหนุ่มคว้าอากาศ และเขาก็เรียกชื่อซาร่าออกมาอีกครั้ง
เธอหันหลังและนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ดวงตาของเธอเป็นสีแดงก่ำ และหัวใจของเธอก็เจ็บปวดราวกับว่ามันถูกแทง มันเจ็บมาก
…
เช้าวันต่อมา
ฌอนตื่นมาด้วยอาการเมาค้าง หัวของเขาปวด และท้องของเขาก็รู้สึกอึดอัดเช่นกัน
เขามองไปรอบ ๆ และสังเกตว่ามันเป็นห้องนอนของเขาในวิลล่า
ทำไมเชสถึงส่งเขากลับมาที่นี่? ตอนนี้เขาไม่อยากที่จะเผชิญหน้าแคทเธอรีนจริง ๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อคืนเขาดื่มมากเกินไป และตอนนี้ก็รู้สึกไม่สบายตัวมาก
เมื่อมองไปรอบ ๆ ทันใดนั้น เขาก็เห็นถ้วยน้ำอุ่นและยาแก้ปวดท้องสองเม็ดวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ดวงตาสีเข้มของเขาเบิกกว้างขึ้น
ป้าลินดาไม่เคยใส่ใจขนาดนี้ และเธอก็ไม่รู้ว่ายาอะไรที่เขากิน มีเพียงผู้หญิงคนนั้น…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...