“ไม่ต้องไปหาเขาหรอก เขารู้แล้วว่าตอนแรกที่ฉันเข้าหาเขา เพราะฉันเข้าใจผิดว่าเขาเป็นน้าของอีธาน เขายังรู้อีกว่าเธอโกหกเขาก่อนหน้านี้เพื่อช่วยให้ฉันออกจากคุก”
แคทเธอรีนห้ามเฟรยาเอาไว้
“อะไรนะ? เขารู้ได้ยังไง?” เฟรยารู้สึกตกใจ บ้าเอ๊ย ฌอนจะฆ่าเธอตายไหม?
“ฉันก็ไม่แน่ใจ มีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้” แคทเธอรีนมองไปที่เธอด้วยท่าทางทำอะไรไม่ถูก “ฉันไม่ได้บอกอะไรเขาเลย ดูจากกลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงจากเธอ เมื่อคืนเธออาจจะเมามาก เธอมีนิสัยที่ชอบพูดเพ้อเจ้อหลังจากที่เธอเมา”
“อย่ามากล่าวหา...” เฟรยาฉุกคิดขึ้นขณะที่เธอกำลังจะพูด เธอจับผมของเธอเอาไว้ “ตอนนี้ฉันพอจะนึกออกแล้วแหละ เมื่อคืนเชสเป็นคนมาส่งฉัน แล้วตอนนั้นฉันก็ค่อนข้างเมา ดูเหมือนจะมีผู้ชายคนอื่นอยู่บนรถด้วย แล้วเขาก็อ้างว่าเขาเป็นแฟนของเธอ”
แคทเธอรีนพูดไม่ออก
เธอเข้าใจแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลย เฟรยาต้องเก็บซ่อนความแค้นที่มีต่อเธอแล้วเอาคืนเธอเป็นแน่
เฟรยาเคาะศีรษะของตัวเองอย่างแรง เธออยากจะฉีกปากตัวเองออกจากกันให้รู้แล้วรู้รอด
“ขอโทษนะ เคธี่” ด้วยความรู้สึกผิด เฟรยาคุกเข่าลงต่อหน้าเธอทันที “ฉันทำให้เธอเดือดร้อนอีกแล้ว ฉันไม่รู้ว่าชีวิตนี้ฉันจะชดใช้ให้เธอได้ยังไง ฉันรู้สึกละอายใจเกินกว่าจะเผชิญหน้ากับเธอ ถ้าฉันเสนอพี่ชายของฉัน ให้เธอเป็นการชดใช้ความผิดของฉันล่ะ? ฉันสัญญาว่าเขาจะรักเธอด้วยใจจริงและซื่อสัตย์ต่อเธอ”
“ช่างเถอะ” แคทเธอรีนโบกมือ เป็นการบอกเป็นนัย ๆ ว่าเธอเหนื่อยเกินกว่าจะตำหนิเธอลง “ถึงยังไง ก็คงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเราที่จะคบกันต่อ ถึงเธอจะไม่ได้สร้างปัญหาให้ก็ตาม ไหนจะเรื่องของเวสลีย์ และ… แฟนเก่าของเขาที่เขาลืมไม่ลงสักที เขาเรียกชื่อเธอตลอดเวลาที่เขาเมา”
“อะไรนะ? ทำไมพวกผู้ชายถึงชอบโลเลอยู่เรื่อยเลยอะ?” เฟรยากัดฟันเมื่อคิดถึงประสบการณ์ของตัวเอง
“เอาน่า เมื่อคืนเธอพาแพทริคไปทานอาหารกับครอบครัวมาใช่ไหม? ทำไมถึงไปดื่มจนเมาแบบนั้นล่ะ?” แคทเธอรีนเริ่มรู้สึกไม่เข้าใจขึ้นมาทันที “เป็นไปได้ไหม… ว่าแพทริคให้เธอรอ?”
เฟรยาพูดขึ้นด้วยความขมขื่น “ลินดาประสบอุบัติเหตุ เขาก็เลยไปดูแลเธอ เขาไม่รับโทรศัพท์ของฉันด้วยซ้ำ ฉันเลิกกับเขา เพราะฉันยอมแพ้แล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...