คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 272

“ขอบคุณที่เข้าใจนะลูก” ใบหน้าของโจเอลฉายแววโล่งอกออกมา

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเมลานี่แสดงความไม่พอใจออกมา แคทเธอรีนคิดในใจว่ามันน่าตลก เธอคิดไม่ถึงว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้ใช้วิธีตีสองหน้าของรีเบคก้า ก็เอาเถอะ วิธีตีสองหน้าค่อนข้างใช้ได้ผลเลยทีเดียว

“คุณพ่อคะ ถึงคุณพ่อจะพาหนูกลับบ้าน คุณพ่อก็ไม่สามารถเข้าข้างหนูและเอาแต่ชื่นชมหนูเพราะคุณพ่อรู้สึกสงสารหนูนะคะ นั่นจะทำให้เมลานี่ไม่พอใจและทำลายความเป็นพี่น้องของเรา รวมไปถึงความสงบสุขภายในครอบครัว ถึงแม้ว่าหนูจะตัดสินใจกลับบ้าน แต่หนูก็ไม่อยากสร้างปัญหาให้กับครอบครัวของคุณพ่อ”

โจเอลรู้สึกซาบซึ้งใจมาก เมื่อเทียบกับเมลานี่ที่เขาเลี้ยงดูมา เธอเอาแต่อวดดีและเย่อหยิ่ง แคทเธอรีนกลับมีความเห็นอกเห็นใจเสียมากกว่า “มาเถอะ ให้พ่อพาลูกไปที่ห้องของลูกนะ ไม่ต้องเกรงใจที่จะบอกให้พ่อรู้ว่าลูกชอบมันหรือเปล่า”

เมื่อมองคนทั้งสองเข้าไปในคฤหาสน์ เมลานี่ก็รู้สึกโมโหขึ้นมา “คุณแม่ ผู้หญิงคนนี้มารยาเก่งจริง ๆ!”

นิโคลาขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น เธอคิดว่าคงเป็นเรื่องง่ายที่จะจัดการกับแคทเธอรีน เพราะเธอเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่ยากไร้

ทว่า สิ่งที่คิดไม่เป็นไปดังที่คาดการณ์ไว้ แคทเธอรีนไม่ใช่คนที่จะทำเป็นเล่นด้วยได้เหมือนแม่ของเธอในตอนนั้น

เมื่อพูดไปแล้ว นิโคลาเชื่อว่าเธอสามารถจัดการกับแคทเธอรีนได้ เพราะในตอนนั้นเธอสามารถเอาชนะแม่ของแคทเธอรีนมาได้แล้ว

“ไม่ใช่ปัญหา ใจเย็น ๆ ก่อน แม่เจอคนมาทุกประเภทแล้ว แม่ไม่สนใจเธอหรอก” นิโคลาจับเมลานี่เอาไว้ “ลูกเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงที่ตระกูลฮิลล์จะจัดขึ้นในคืนนี้หรือยัง?”

เมื่อพูดถึงงานนั้น ดวงตาของเมลานี่ก็เป็นประกายด้วยความตื่นเต้น “หนูเลือกชุดโอตกูตูร์สีชมพูและสร้อยคอสีเดียวกันค่ะ หนูยังจ้างให้เคย์น่ามาแต่งหน้าให้หนูด้วยนะคะ คืนนี้ หนูจะต้องสวยที่สุดในงานอย่างแน่นอน และคุณชายฮิลล์คนโตจะต้องชอบหนูอย่างแน่นอนค่ะ”

นิโคลาพยักหน้ารับอย่างพึงพอใจ “จากที่แม่ได้ยินมา คุณผู้หญิงฮิลล์บอกว่า งานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นในคืนนี้เพราะที่คฤหาสน์ไม่ค่อยได้จัดงานอะไรมากนัก ความจริงแล้ว เธอพยายามหาคู่แต่งงานให้คุณชายฮิลล์คนโต ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านการแต่งงานทุกคนจากตระกูลที่มีอิทธิพลในแคนเบอร์ราถูกเชิญให้มาร่วมงาน แม่ได้ยินมาอีกว่าก่อนหน้านี้คุณชายฮิลล์คนโตไปพักผ่อนและเพิ่งกลับมาในช่วงสิ้นปี คุณผู้หญิงฮิลล์พูดว่าเขาต้องแต่งงานภายในปีนี้”

“คุณแม่ หนูชอบคุณชายฮิลล์คนโต” เมลานี่พูดด้วยความเขินอาย “เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากที่สุดเท่าที่หนูเคยเห็นมา ไม่มีใครสู้เขาได้”

“สู้สิลูก แม่เชื่อในตัวหนู เมื่อหนูเข้าสู่ตระกูลฮิลล์แล้ว แคทเธอรีนก็เหมือนมีแต่ตัว” ใบหน้าของนิโคลาแสดงความดูถูกเหยียดหยามออกมา

...