ประตูถูกผลักเปิดออกกระแทกเสียงดังปัง
คุณผู้หญิงฮิลล์เข้ามาพร้อมกับพูดขึ้น “หลานจะเอาแต่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่จริง ๆ เหรอ! ย่าตั้งใจจัดงานเลี้ยงนี้ให้หลาน เพื่อให้หลานเลือกภรรยาในอนาคต แต่หลานเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ที่นี่ หลานไม่คิดจะมีเมียหรือไง?”
“ไม่ครับ” ฌอนตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“...”
คุณผู้หญิงโมโหถึงขีดสุด “หลานต้องออกไปเดี๋ยวนี้เลย ถึงแม้ว่าหลานจะไม่ชอบก็ตาม เพราะหลานเป็นหลานชายคนโตซึ่งเป็นทายาทสืบทอดตระกูลฮิลล์ หลานต้องแต่งงาน ซาร่าตายไปแล้ว เมื่อไรหลานจะปล่อยวางเรื่องนี้ได้สักที?”
ฌอนที่กำลังเปิดเอกสารด้วยนิ้วเรียวยาวของเขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง
คุณผู้หญิงฮิลล์ฉีกเอกสารออกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนทิ้งลงข้าง ๆ “หลานจะทำงานตอนไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่วันนี้ คืนนี้ไปเลือกผู้หญิงซะ ไม่อย่างนั้นย่าจะเอาหัวโขกต่อหน้าแกจนกว่าจะตาย”
“คุณย่าครับ...” ฌอนถูหน้าผากของเขา นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่อยากกลับมา เพราะผู้ชายวัยใกล้ 30 ในไม่ช้า มักจะถูกบังคับให้นัดบอดอยู่เสมอ
ก่อนหน้านี้ เขาตั้งใจให้แคทเธอรีนจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาแบบนี้ แต่ทว่า...
เมื่อคิดถึงผู้หญิงคนนั้น ดวงตาของฌอนก็หม่นลง
ไม่ว่าเขาจะแต่งงานในไม่ช้าก็เร็ว ก็ดูเหมือนว่าการแต่งงานช้าหรือเร็ว ก็ไม่แตกต่างกันเท่าไรนัก
บางทีเขาควรจะเชื่อฟังคุณย่า เพื่อที่ท่านจะได้รู้สึกสบายใจขึ้น
“ก็ได้ครับ”
เขายืนขึ้นเต็มความสูงแล้วออกไปพร้อมกับคุณย่าฮิลล์
ด้วยความรู้สึกยินดี คุณผู้หญิงฮิลล์จึงพาเขาไปที่ชั้นสองเพื่อยลโฉมของบรรดาหญิงสาวที่อยู่เบื้องล่าง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นราวกับพระราชากำลังเลือกราชินีในกาลก่อน “ดูบรรดาหญิงสาวที่อยู่ข้างล่าง แล้วเลือกสักคนที่หลานถูกใจ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...