แคทเธอรีนมองไปที่ฌอนอย่างไม่เชื่อสายตา แล้วก็ต้องพบว่าเขากำลังยิ้มอยู่ ในไม่ช้าสีหน้าของเขาก็กลายเป็นเคร่งขรึม ในขณะที่เขากำลังรอดูฉากที่กำลังจะเกิดขึ้น
หญิงสาวขบฟันแน่น ผู้ชายอะไรชั่วช้าแบบนี้! “โทษนะ ฉันแก่กว่าเธอหลายเดือน เห็นอยู่ตำตา ว่าแม่ของฉันคบหากับคุณพ่อมาก่อน ช่วยระวังคำพูดเอาไว้ด้วย แล้วฉันก็ไม่ได้ไปยั่วเขา”
“ฮ้ะ นี่เธอกำลังพูดว่าคุณชายฮิลล์เล่นกับเธออย่างนั้นเหรอ?” เมลานี่ต่อว่าแคทเธอรีนด้วยความไม่พอใจ “แค่ดูจากสถานภาพของคุณชายฮิลล์ เขาสูงส่งในขณะที่เธอมันคนชั้นต่ำ ฉันเจอคนหน้าด้านที่ชอบมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างเธอมาเยอะแล้ว”
แคทเธอรีนลดสายตาลง แพขนตาของเธอไหวระริกน้อย ๆ
ฌอนขมวดคิ้ว จู่ ๆ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ถึงเขาจะเป็นคนที่อยากแก้แค้นแคทเธอรีนก็ตาม
ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้รู้สึกประทับใจอะไรในตัวเมลานี่มากนัก ทว่าในตอนนี้ เขาคิดว่าเธอน่ารำคาญและหยาบคาย เธอไม่ได้ทำตัวให้สมกับการเป็นคุณหนูจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเลย
“พวกคุณทะเลาะอะไรกันอยู่?”
โจเอลและนิโคลาเดินเข้ามาเมื่อรู้สึกถึงความวุ่นวาย
“คุณพ่อคุณแม่ มาได้ถูกเวลาแล้วค่ะ จริง ๆ แล้วแคทเธอรีนพยายามยั่วยวนคุณชายฮิลล์ค่ะ” เมลานี่รีบฟ้อง “คุณแม่ เธอยังดูถูกคุณแม่ด้วยการเรียกคุณแม่ว่าเมียน้อยอีกด้วยค่ะ”
สีหน้าของนิโคลาเปลี่ยนไปอย่างมาก เหตุผลที่ว่าตอนนั้นทำไมโจเอลถึงยอมแต่งงานกับเธอเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับเธอ “เธอชักจะมากไปแล้วนะ แคทเธอรีน ฉันดูแลเธอเป็นอย่างดีตอนที่เธอกลับมา ฉันตั้งใจซื้อเสื้อผ้ามียี่ห้อที่เธอใส่อยู่ตอนนี้ให้กับเธอด้วยซ้ำ เธอมันคนอกตัญญู”
โจเอลขมวดคิ้วเข้าหากัน “คงจะมีการเข้าใจผิด...”
“เข้าใจผิดอะไรอีก? คุณชายฮิลล์พูดด้วยตัวเองนะคะ” เมลานี่กระทืบเท้า “ถึงจะมีคู่หมั้นแล้ว เธอก็ยังทำตัวไม่ดี หน้าด้าน!”
“คู่หมั้นเหรอ?” ฌอนถามพร้อมกับยิ้มออกมา คนที่รู้จักเขาเป็นอย่างดีเท่านั้นถึงจะรู้สึกได้ถึงความเกลียดชังในแววตาของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...