“พอสักที แคทเธอรีนเป็นลูกสาวของฉันนะ เราติดหนี้ชีวิตเธอมากกว่า 20 ปี นี่เป็นบ้านของฉันและยังเป็นบ้านของเธออีกด้วย เธออาศัยอยู่ที่นี่ได้นานตราบเท่าที่เธอต้องการ ถ้าพวกเธอสองคนไม่มีความสุขกับเรื่องนี้ก็ย้ายออกไป” โจเอลตอบอย่างไร้ซึ่งความปราณี
ใบหน้าของนิโคลาแดงก่ำด้วยความโกรธ สุดท้าย เธอมองไปที่แคทเธอรีนก่อนจะเดินออกไป “ไม่เป็นไรค่ะ ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ กับงานแต่งงานของเมลานี่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปแน่”
ทันทีที่นิโคลาพูดจบ เธอก็จากไปด้วยความไม่พอใจ
“คุณพ่อคะ หนูไม่ได้ยั่วยวนคุณชายฮิลล์เลยนะคะ” แคทเธอรีนพูดอย่างจริงจัง เธอไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองเธออย่างไร แต่ถ้าโจเอลเชื่อคำพูดของคนอื่น เธอคงจะผิดหวังในตัวเขาแน่ ๆ
โจเอลถอนหายใจออกมา “พ่อเชื่อลูก คุณชายฮิลล์อาจจะเข้าใจผิด เพราะลูกเป็นลูกนอกสมรส นั่นเป็นเหตุผลที่เขาโกรธลูก”
แคทเธอรีนรู้สึกไม่เข้าใจ โจเอลจึงอธิบายให้เธอฟัง “ภูมิหลังของคุณชายฮิลล์ค่อนข้างน่าสงสารนะลูก คุณแม่ของเขา ลีอา เป็นหญิงสาวที่ฉลาด จนประสบความสำเร็จเป็นที่ยอมรับเป็นอย่างมาก แม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงโดดเด่นแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง และสืบทอดกิจการของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ย้อนกลับไปในตอนนั้น ผู้คนมากมายในแคนเบอร์ราอยากจะแต่งงานกับลีอา แต่แบรนนอนกลับใช้วิธีสกปรกกับเธอ และไม่นานเธอก็ตั้งท้อง เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแต่งงานกับเขา”
แคทเธอรีนรู้สึกตกใจ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงโกรธที่ก่อนหน้านี้เธอพูดแทงใจดำเขา เขาอ่อนไหวกับเรื่องนี้เป็นพิเศษ เพราะเขาเองก็เกิดมาด้วยวิธีนี้เหมือนกัน!
โจเอลพูดต่อ “คุณชายฮิลล์คนโตเกิดมาด้วยความรู้สึกที่ไม่เป็นที่ต้องการของลีอา ลีอาไม่ชอบเขามาก หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หย่ากับแบรนนอนแล้วไปแต่งงานกับอดีตคนรักของเธอที่เจอในมหาวิทยาลัย จากนั้นเธอจึงให้กำเนิดลูกชายอีกคนชื่อเลียม”
“กลายเป็นว่า... เขาน่าสงสารตั้งแต่ยังเด็ก” แคทเธอรีนพึมพำด้วยความรู้สึกที่ขัดแย้งกัน
“ใช่ลูก หลังจากหย่าร้าง แบรนนอนก็เมาทุกวัน ในทางกลับกัน ลีอาได้สร้างครอบครัวใหม่ เธอเลี้ยงดูเลียมด้วยความรัก ในสายตาของฌอน เลียมและพ่อของเขาเป็นคนที่เข้ามาทำลายครอบครัวของเขา นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเกลียดลูก”
โจเอลลูบศีรษะของเธอด้วยความเห็นใจ “พ่อขอโทษนะ เคธี่ ให้อภัยพ่อด้วยนะลูก ที่ทำให้ลูกต้องลำบาก...”
“ไม่ใช่ความผิดของคุณพ่อหรอกค่ะ”
เธอเป็นคนทำให้ฌอนโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...