คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 289

“ผมร้ายกาจยังไง?” มือของฌอนวางลงบนไหล่ทั้งสองข้างของเธอ พร้อมกับมองเธอด้วยสายตามีเจตนาร้าย

แคทเธอรีนปิดริมฝีปากบางของเธอโดยไม่รู้ตัว และเธอรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองกำลังแผดเผา “หุบปาก”

“ทำไม? ตอนนี้คุณเกลียดผมแล้วเหรอ?” ฌอนดึงมือของเธอออกและกัดฟันของเขา “แคทเธอรีน โจนส์ ผมพึ่งจากไปได้ไม่นาน แต่คุณกลับรอไม่ไหวที่จะหมั้นกับเวสลีย์ โลว์ยอนส์ บอกผมหน่อบ เขารู้ไหมว่าตอนนี้คุณอยู่กับผม?”

“ฌอน ฮิลล์ พอได้แล้ว...”

แคทเธอรีนหน้าซีด เมื่อเธอจำสัญญาที่ให้ไว้กับเวสลีย์ได้ เธอรู้สึกผิดกับเขาจริง ๆ

อาการใจลอยของเธอทำให้ฌอนโกรธจัดโดยสมบูรณ์ เขาจึงโน้มศีรษะลงไปจูบกับริมฝีปากสีแดงสดของเธอ

เขาคิดว่าเขารังเกียจเธอ แต่เมื่อรสชาติที่คุ้นเคยครอบงำความรู้สึกของเขา ความคิดเดียวที่เขารู้สึก คือ นี่มันดีเกินไป

แคทเธอรีนดิ้นรนอย่างหนัก แต่มันก็เปล่าประโยชน์ มือของเธอถูกเขากดไว้อย่างแน่นหนา และความแข็งแกร่งของผู้ชายก็ควบคุมเธอได้โดยสิ้นเชิง

ในไม่ช้า เธอรู้สึกเวียนหัวจากจูบของเขา

ตั้งแต่ที่เขาจากไป บ่อยครั้งเธอต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการนอนไม่หลับ และคิดถึงเขาในช่วงกลางดึก แม้ว่าตอนนี้เธอจะหมั้นกับเวสลีย์แล้ว แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เวสลีย์พยายามเข้าหาเธอ เธอก็ต่อต้านเขาโดยไม่รู้ตัว

มันไม่เหมือนกับที่เธอเป็นในตอนนี้ เธอกำลังโหยหากลิ่นกายของเขา

ปัง!

ฌอนได้ยินเสียงปิดประตูชั้นล่างราง ๆ แต่เขาไม่สนใจ

อย่างไรก็ตาม ไม่นานก็มีคนตะโกนขึ้น “คุณชายฮิลล์คนโตค่ะ คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”