ตอน บทที่ 289 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 289 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ผมร้ายกาจยังไง?” มือของฌอนวางลงบนไหล่ทั้งสองข้างของเธอ พร้อมกับมองเธอด้วยสายตามีเจตนาร้าย
แคทเธอรีนปิดริมฝีปากบางของเธอโดยไม่รู้ตัว และเธอรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองกำลังแผดเผา “หุบปาก”
“ทำไม? ตอนนี้คุณเกลียดผมแล้วเหรอ?” ฌอนดึงมือของเธอออกและกัดฟันของเขา “แคทเธอรีน โจนส์ ผมพึ่งจากไปได้ไม่นาน แต่คุณกลับรอไม่ไหวที่จะหมั้นกับเวสลีย์ โลว์ยอนส์ บอกผมหน่อบ เขารู้ไหมว่าตอนนี้คุณอยู่กับผม?”
“ฌอน ฮิลล์ พอได้แล้ว...”
แคทเธอรีนหน้าซีด เมื่อเธอจำสัญญาที่ให้ไว้กับเวสลีย์ได้ เธอรู้สึกผิดกับเขาจริง ๆ
อาการใจลอยของเธอทำให้ฌอนโกรธจัดโดยสมบูรณ์ เขาจึงโน้มศีรษะลงไปจูบกับริมฝีปากสีแดงสดของเธอ
เขาคิดว่าเขารังเกียจเธอ แต่เมื่อรสชาติที่คุ้นเคยครอบงำความรู้สึกของเขา ความคิดเดียวที่เขารู้สึก คือ นี่มันดีเกินไป
แคทเธอรีนดิ้นรนอย่างหนัก แต่มันก็เปล่าประโยชน์ มือของเธอถูกเขากดไว้อย่างแน่นหนา และความแข็งแกร่งของผู้ชายก็ควบคุมเธอได้โดยสิ้นเชิง
ในไม่ช้า เธอรู้สึกเวียนหัวจากจูบของเขา
ตั้งแต่ที่เขาจากไป บ่อยครั้งเธอต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการนอนไม่หลับ และคิดถึงเขาในช่วงกลางดึก แม้ว่าตอนนี้เธอจะหมั้นกับเวสลีย์แล้ว แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เวสลีย์พยายามเข้าหาเธอ เธอก็ต่อต้านเขาโดยไม่รู้ตัว
มันไม่เหมือนกับที่เธอเป็นในตอนนี้ เธอกำลังโหยหากลิ่นกายของเขา
ปัง!
ฌอนได้ยินเสียงปิดประตูชั้นล่างราง ๆ แต่เขาไม่สนใจ
อย่างไรก็ตาม ไม่นานก็มีคนตะโกนขึ้น “คุณชายฮิลล์คนโตค่ะ คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”
อย่างไรก็ตาม ครู่ต่อมา เธอก็ได้กลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงบนตัวของเขา และหัวใจของเธอก็ห่อเหี่ยวทันที หลังจากที่มองดูใกล้ ๆ เธอเห็นว่าดวงตาของชายหนุ่มยังคงเคร่งขรึม เธอตกตะลึงเป็นอย่างมาก
สัญชาตญาณบอกเธอว่าอาจจะมีผู้หญิงอยู่ในห้อง และเธออาจจะขัดจังหวะบางอย่างที่ ‘ดี’ ก่อนหน้านี้
เกิดเรื่องนี้ขึ้นได้อย่างไร?
หลังจากซาร่า แลงลีย์ เสียชีวิต คุณชายฮิลล์คนโตก็อยู่ห่างจากผู้หญิงเสมอมา แล้วใครอยู่ด้านใน?
“เธอเข้ามาได้ยังไง?” ใบหน้าของฌอนบึ้งตึง สิ่งที่เขาเกลียดที่สุด คือคนก้าวเข้ามาในอาณาเขตของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต
“ฉันไปที่คฤหาสน์เมื่อเช้านี้เพื่อตามหาคุณ แต่คุณไม่อยู่ที่นั่น ดังนั้นคุณย่า… ให้กุญแจบ้านหลังนี้กับฉัน” เมลานี่รู้สึกกลัวเมื่อเห็นความโกรธบนใบหน้าของเขา “ฉันอยากทานอาหารเช้ากับคุณ ฉันก็เลยเอานี่มา...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...