คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 288

เธออยู่ที่ไหน?

แคทเธอรีนจำได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเฟรยาเมื่อคืน เมื่อเธอรีบตามไป เธอก็เจอเพื่อนของฌอนที่ต้องการสอนบทเรียนให้เธอ เพื่อให้ได้เงิน 10,000 ดอลล่าร์ สำหรับทำให้เธอและเฟรยาเป็นอิสระ เธอจบลงด้วยการดื่มเหล้าเข้าไปจำนวนมาก อีกทั้ง เมื่อมีใครบางคนมาถึง ดูเหมือนว่าเธอจะ… จูบเขา… ?

จากนั้น เธอก็จำได้ลาง ๆ ว่า เธอขึ้นเฮลิคอปเตอร์...

อย่างที่คิดไว้ ความทรงจำของเธอถูกทำให้ยุ่งเหยิงไปหมดหลังจากที่ดื่มมากเกินไป เมื่อคืนนี้เฮลิคอปเตอร์บินไปที่ไหนนะ?

มีใครนอนกับเธอหรือเปล่า?

เธอตัวสั่นเมื่อมีความคิดนั้น เธอดึงผ้าห่มขึ้นเพื่อมองดู และเกือบจะร้องไห้เมื่อเธอเห็นว่าตัวเองยังคงใส่ชุดกระต่ายน้อยนั่นอยู่ อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนว่าไม่เคยถูกถอดออก ซึ่งนั่นเป็นเรื่องดี

เธอมองไปรอบ ๆ และเห็นตู้เสื้อผ้าตู้หนึ่ง เธอต้องการบางอย่างเพื่อปกปิดตัวของเธอเอง

เพียงแค่เธอลุกขึ้นจากผ้าห่ม จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออกทันที

ฌอนเดินเข้ามาอย่างสง่างามขณะที่กำลังสวมเสื้อคลุมยาวสีกรมท่า ร่างทั้งร่างของแคทเธอรีนหยุดนิ่งเมื่อเธอเห็นเขา

“ทำไม… คุณอยู่ที่นี่?”

ฌอนไม่ได้พูดอะไร สายตาลึกล้ำของเขาจ้องไปที่เธอ เขามองดูเท้าเล็ก ๆ อันขาวนวลซึ่งเปลือยเปล่าของเธอที่เหยียบลงบนพรมสีขาว และหูกระต่ายบนหัวของเธอก็กระดิก

เขายกขายาวของเขาเดินเข้าไปหาเธอทีละก้าว

ตอนแรกแคทเธอรีนตกใจจากการปรากฏตัวของเขา แล้วจากนั้นเธอก็พบว่าแววตาคู่นั้นของเขาช่างดูคุ้นเคย ด้วยความตกใจขณะที่เธอนึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังสวมใส่อะไรอยู่ เธอจึงหันหลังด้วยความอาย เธอรีบมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มและพูดว่า “อย่า… อย่าเข้ามานะ”

ท่าทางต่อต้านของเธอให้ความรู้สึกราวกับว่ามีถังน้ำแข็งถูกเทลงมาบนตัวเขา ทำให้เขามีสติขึ้นทันที เขาหัวเราะเยาะ “เมื่อคืนคุณไม่ได้รู้สึกอายในการเต้นต่อหน้าผู้ชายพวกนั้น ทั้ง ๆ ที่แต่งตัวแบบนั้นนะ แล้วทำไมคุณถึงต้องแกล้งทำเป็นอายต่อหน้าผมด้วยล่ะ?”