คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 302

...

ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น

ตอนเช้าในห้องประชุม

ฌอนมองโทรศัพท์ของเขา ดวงตาเย็นชาของเขาเผยรอยยิ้มออกมา

จอมวายร้ายอย่างนั้นเหรอ?

ทำไมคำนี้กลับฟังดูน่ารักนักล่ะ?

พวกผู้บริหารต่างตกใจเมื่อเห็นเขามองโทรศัพท์ระหว่างการประชุม ท่านประธานไม่เคยยิ้มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลแบบนี้ พวกเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

ที่เก้าอี้ตัวแรกทางด้านขวา แววตาของเลียมฉายแววความฉลาดแกมโกงออกมา ฌอน ฮิลล์ที่เขารู้จักเป็นคนเย็นชาและโหดเหี้ยม แต่คนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้มองดูช่างแตกต่าง เป็นเพราะผู้หญิงหรือเปล่า?

เลียมเผยยิ้มด้วยความเป็นห่วงเป็นใย “พี่ชาย คุณแชทคุยกับคุณยูลอยู่เหรอครับ? ผมทราบมาว่าพี่ชายจะแต่งงานในไม่ช้านี้”

ผู้บริหารต่างเข้าใจกันถ้วนหน้า เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง! พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเขาจะชอบคุณยูลมากขนาดนี้ ดูเหมือนว่าในอนาคตพวกเขาจะต้องประจบประแจงเธอเอาไว้

“เริ่มการประชุมได้” ฌอนวางโทรศัพท์ของเขาลงและเริ่มเปิดการประชุมด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็กลับไปที่ห้องทำงาน

เฮดลีย์เข้ามาและรายงาน “คุณชายครับ คุณยูลอยู่ข้างล่าง เธอบอกว่าเธอต้องการพบคุณครับ อาจจะคุยเรื่องที่ดิน”

“ฉันไม่ว่าง บอกให้เธอกลับไป” ฌอนสั่งโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง

เฮดลีย์พูดอะไรไม่ออก แน่นอนว่าเขาไม่สามารถบอกเธอตามตรงได้ เขาทำได้เพียงเนียนบอกเธอไปว่าคุณชายฮิลล์ไม่ว่าง เธอควรจะกลับไปก่อน

เมลานี่ที่ไม่ได้เข้าพบฌอนรู้สึกสิ้นหวัง เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะปฏิเสธเธอง่าย ๆ แบบนี้