คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 304

ที่ดินกว้างขว้างนี้ประกอบไปด้วยสนามแข่งม้า สนามกอล์ฟ สนามบาสเก็ตบอล สนามแบดมินตัน และลานบิน...

แม้แต่แคทเธอรีนเองที่เคยเห็นแง่มุมของสังคมมาหลากหลายรูปแบบ ยังรู้สึกทึ่งกับสภาพแวดล้อมโดยรอบนี้เลย

หลังจากจอดรถแล้ว พ่อบ้านก็พาทั้งสี่คนเข้าไปที่ตึกใหญ่

ในห้องนั่งเล่นอันโออ่าสวยงาม คุณผู้หญิงฮิลล์และลูกสาวคนที่สามของเธอ วาเลรี่ นั่งอยู่ที่อีกด้านหนึ่ง คุณฮิลล์และผู้ชายอีกหลายคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องดื่มชาที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง

เมื่อทั้งสี่คนเข้าไป ทุกคนก็มองเป็นตาเดียว

แคทเธอรีนที่สวมเสื้อแจ็กเก็ตย้อนยุคตัวเก๋ดูสะดุดตาเป็นพิเศษ ริมฝีปากของเธอถูกฉาบด้วยลิปสติกสีแดง ผมสีดำขลับนั้นถูกม้วนเป็นลอนสวยระอยู่กับไหล่บาง ใบหน้าเรียวสวยของเธอประกอบด้วยจมูกได้รูปสวย และเรียวคิ้วโก่งดุจคันศร เธอมีผิวละเอียด และความสวยของเธอก็น่ามอง มีเสน่ห์

ถัดไปจากเธอ เมลานี่ดูตัวเล็กและไร้เดียงสา ทุกคนต่างรู้ดีว่าเธอเป็นนางเอกของค่ำคืนนี้ ทว่าเธอกลับดูธรรมดาจนเกินไป

คุณผู้หญิงฮิลล์เคยได้ยินเมลานี่พูดถึงแคทเธอรีนมาก่อน และไม่ค่อยชอบเธออยู่แล้ว ทว่าในตอนนี้ ท่านกลับยิ่งไม่ชอบเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก

“คุณยูล คุณพ่อ และพวกพี่ชายของฉันอยู่ที่นี่ด้วย คุณไปคุยกับพวกผู้ชายก็ได้นะคะถ้าคุณไม่สะดวกที่จะอยู่กับพวกผู้หญิงตรงนี้” วาเลรี่ระบายยิ้ม

“งั้นผมไปที่นั่น” ความจริงแล้วโจเอลรู้สึกอึดอัด หลังจากทักทายพวกเธอด้วยรอยยิ้มแล้ว เขามองไปที่แคทเธอรีนแล้วเดินไปที่ห้องชงชา

เมื่อโจเอลออกไปแล้ว ควีนนี่ ฮิลล์ เบ้ปากลงด้วยความเย้ยหยัน “เมลานี่ นี่เป็น… พี่สาวของเธอเหรอ? เธอสวยจริง ๆ นะ เหอะ ดูเพชรพลอยและทองที่ประดับอยู่บนเสื้อผ้าของเธอสิ ฉันจำได้ว่าเคยเห็นเสื้อผ้าแบบนี้ตอนที่ฉันไปปารีส แฟชั่นวีค เมื่อหลายปีที่ผ่านมา หนึ่งชุดราคาหกถึงเจ็ดล้านเชียว ฉันยังซื้อไม่ลงเลย”

นิโคลายิ้มอย่างนุ่มนวล “แคทเธอรีนลำบากมานาน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะพาเธอกลับมาที่นี่ ฉันจึงอยากซื้อของดี ๆ ให้เธอเป็นการชดเชยน่ะ”

“ทำไมเธอจะต้องชดเชยให้หล่อนด้วยล่ะ? เธอไม่ได้ทำให้หล่อนเกิดมาสักหน่อย” วาเลรี่พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “ดูหนูสิ ปัญหาของเมลานี่และฌอนจะต้องได้รับการแก้ไขในวันนี้ เธอควรจะแต่งตัวให้เมลานี่สวย ๆ แทนที่จะปล่อยให้คนอื่นมาแย่งซีนเธอไปนะ”