“นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? เก็บของออกไปสิ” ฌอนใช้ผ้าขนหนูเช็ดนิ้วมือของเขาช้า ๆ อย่างถูกวิธี ทว่าคำพูดของเขาที่พูดออกมาราวกับประกาศิตที่ผู้คนต่างไม่กล้าฝ่าฝืน
ไม่นานก็มีคนเข้ามาและพาเชฟออกไป เชฟคนใหม่ก้าวเข้ามาในครัว
เชฟคนถัดไปต้องระมัดระวังไม่ให้เสิร์ฟอาหารได้ไม่ดีพอ ด้วยเขาเกรงว่าจะทำให้นายน้อยโกรธ
แคทเธอรีนก้มลงตั้งใจรับประทานซาซิมิส่วนของเธอ ซึ่งเป็นส่วนที่ได้รับมาจากฌอน และถึงทุกคนจะบอกว่าฌอนทำแบบนี้เพื่อเมลานี่และโจเอล ทว่าในใจของเธอกลับรู้สึกต่างออกไป...
จู่ ๆ ในหัวใจของเธอก็เจ็บแปล๊บขึ้นมา เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่? ตอนนี้เธอมีคู่หมั้นแล้ว และฌอนเองก็คบหากับเมลานี่เหมือนกัน
...
หลังจากช่วงเวลาอาหารเย็น พวกตระกูลฮิลล์ก็มองดูเมลานี่ด้วยความชื่นชมมากขึ้นไปอีก
มีเพียงวิลลี่เท่านั้นที่รู้ทันไม่เหมือนคนอื่น คนพวกนี้โง่อะไรอย่างนี้! พวกเขาไม่รู้ว่าฌอนโกรธเพราะแคทเธอรีน เมลานี่เป็นใครสำหรับเขากัน?
ในตอนนั้นเอง คุณผู้หญิงฮิลล์ก็พูดขึ้น “ฌอน พาเมลานี่ไปดูหนังที่ห้องดูภาพยนตร์ส่วนตัวสิ จะได้พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อกัน
ฌอนหันไปมองทั่วห้องโถงและเห็นว่าแคทเธอรีนก้มหน้าลง เธอเอาแต่สนใจกับโทรศัพท์ของเธออีกแล้ว หัวใจของเขาเต้นถี่ด้วยความโกรธ แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินออกไป
เมลานี่เดินตามหลังเขาไปอย่างมีความสุข
จากนั้น นิโคลาจึงไปเล่นไพ่บริดจ์กับผู้หญิงคนอื่น ๆ ของตระกูลฮิลล์ โจเอลเองก็ไปเล่นโป๊กเกอร์ด้วยเหมือนกัน เหลือเพียงแคทเธอรีนที่นั่งเงียบ ๆ เล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา ไม่มีใครสนใจเธอ หรือแม้แต่เสิร์ฟชาให้เธอเลย
วิลลี่รีบไปเอาผลไม้และชาร้อน ๆ มาเสิร์ฟให้กับเธอ
ไม่ว่าในอนาคตฌอนจะแต่งงานกับใครก็ตาม งานเลี้ยงอาหารเย็นของครอบครัวก่อนหน้านี้ทำให้เขาเห็นว่าฌอนยังสนใจแคทเธอรีนอยู่ การที่เขารีบมาเอาอกเอาใจแคทเธอรีนในตอนนี้เป็นความคิดที่ดี
“คุณโจนส์ คุณยังไม่คุ้นเคยกับที่นี่เหรอ? ไปโยนโบว์ลิ่งกันไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...