คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 307

“นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? เก็บของออกไปสิ” ฌอนใช้ผ้าขนหนูเช็ดนิ้วมือของเขาช้า ๆ อย่างถูกวิธี ทว่าคำพูดของเขาที่พูดออกมาราวกับประกาศิตที่ผู้คนต่างไม่กล้าฝ่าฝืน

ไม่นานก็มีคนเข้ามาและพาเชฟออกไป เชฟคนใหม่ก้าวเข้ามาในครัว

เชฟคนถัดไปต้องระมัดระวังไม่ให้เสิร์ฟอาหารได้ไม่ดีพอ ด้วยเขาเกรงว่าจะทำให้นายน้อยโกรธ

แคทเธอรีนก้มลงตั้งใจรับประทานซาซิมิส่วนของเธอ ซึ่งเป็นส่วนที่ได้รับมาจากฌอน และถึงทุกคนจะบอกว่าฌอนทำแบบนี้เพื่อเมลานี่และโจเอล ทว่าในใจของเธอกลับรู้สึกต่างออกไป...

จู่ ๆ ในหัวใจของเธอก็เจ็บแปล๊บขึ้นมา เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่? ตอนนี้เธอมีคู่หมั้นแล้ว และฌอนเองก็คบหากับเมลานี่เหมือนกัน

...

หลังจากช่วงเวลาอาหารเย็น พวกตระกูลฮิลล์ก็มองดูเมลานี่ด้วยความชื่นชมมากขึ้นไปอีก

มีเพียงวิลลี่เท่านั้นที่รู้ทันไม่เหมือนคนอื่น คนพวกนี้โง่อะไรอย่างนี้! พวกเขาไม่รู้ว่าฌอนโกรธเพราะแคทเธอรีน เมลานี่เป็นใครสำหรับเขากัน?

ในตอนนั้นเอง คุณผู้หญิงฮิลล์ก็พูดขึ้น “ฌอน พาเมลานี่ไปดูหนังที่ห้องดูภาพยนตร์ส่วนตัวสิ จะได้พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อกัน

ฌอนหันไปมองทั่วห้องโถงและเห็นว่าแคทเธอรีนก้มหน้าลง เธอเอาแต่สนใจกับโทรศัพท์ของเธออีกแล้ว หัวใจของเขาเต้นถี่ด้วยความโกรธ แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินออกไป

เมลานี่เดินตามหลังเขาไปอย่างมีความสุข

จากนั้น นิโคลาจึงไปเล่นไพ่บริดจ์กับผู้หญิงคนอื่น ๆ ของตระกูลฮิลล์ โจเอลเองก็ไปเล่นโป๊กเกอร์ด้วยเหมือนกัน เหลือเพียงแคทเธอรีนที่นั่งเงียบ ๆ เล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา ไม่มีใครสนใจเธอ หรือแม้แต่เสิร์ฟชาให้เธอเลย

วิลลี่รีบไปเอาผลไม้และชาร้อน ๆ มาเสิร์ฟให้กับเธอ

ไม่ว่าในอนาคตฌอนจะแต่งงานกับใครก็ตาม งานเลี้ยงอาหารเย็นของครอบครัวก่อนหน้านี้ทำให้เขาเห็นว่าฌอนยังสนใจแคทเธอรีนอยู่ การที่เขารีบมาเอาอกเอาใจแคทเธอรีนในตอนนี้เป็นความคิดที่ดี

“คุณโจนส์ คุณยังไม่คุ้นเคยกับที่นี่เหรอ? ไปโยนโบว์ลิ่งกันไหม?”

...

แคทเธอรีนนั่งเล่นเกมอยู่ที่โซฟากว่า 40 นาที เมื่อสาวใช้เข้ามาอย่างกะทันหัน

“คุณโจนส์ กรุณามากับฉันด้วยค่ะ คุณผู้หญิงบอกว่าท่านต้องการจะพบคุณ”

“ท่านต้องการพบฉันเพราะอะไรคะ?”

“ดิฉันเองก็ไม่ค่อยแน่ใจค่ะ ดิฉันแค่ทำตามคำสั่งของท่านเท่านั้น”

คุณผู้หญิงอาศัยอยู่ที่บ้านพักด้านหลัง แล้วแคทเธอรีนก็ตามสาวใช้ไป เธอไม่คุ้นเคยกับบริเวณนี้ของคฤหาสน์ เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้สนามหญ้า บ่อน้ำพุร้อนขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นระหว่างต้นไผ่เขียวขจี

“คุณผู้หญิง...” ก่อนที่แคทเธอรีนจะทันได้พูดจบ ก็มีแรงผลักเธอลงไปในน้ำพุร้อน