เมื่อเธอโผล่ขึ้นมาจากน้ำ สาวใช้คนนั้นก็หายตัวไปเสียแล้ว
สิ่งที่เชฟทำตอนที่รับประทานอาหารค่ำในคืนนี้ ทำให้เธอต้องคอยระวังตัวเอาไว้ ก่อนหน้านี้สาวใช้ก็ใช้คุณผู้หญิงเป็นข้ออ้างเพื่อให้เธอตามมา แต่เธอเริ่มบันทึกวีดิโอในโทรศัพท์ของเธอตอนที่พวกเธอกำลังเดินมาด้วยกัน
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา มันตกลงไปในน้ำเสียแล้ว ทำให้จอโทรศัพท์เป็นสีดำมืด
เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร ดังนั้นเธอจึงต้องออกไปให้เร็วที่สุด
“ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?”
ที่ด้านหลังป่าไผ่ จู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาด้วยไหล่ที่เปลือยเปล่า ครึ่งล่างของเขาพันผ้าขนหนูเอาไว้ และเมื่อเห็นหน้า… เป็นวิลลี่ ฮิลล์
ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนก็เข้าใจขึ้นมาทันที เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วหัวเราะออกมา
“เห้ย คุณมาทำอะไรที่นี่?” วิลลี่ตกใจรีบยกมือขึ้นปิดแผ่นอก “รีบออกไปเลย ฌอนจะฆ่าผม ถ้าเขารู้เรื่องนี้”
“ฉันถูกใครไม่รู้หลอกมาที่นี่” แคทเธอรีนตะเกียกตะกายขึ้นจากน้ำ ผมของเธอเปียกโชก อีกทั้งเสื้อผ้าของเธอยังลู่แนบไปกับรูปร่างเพรียวสวยของเธอ ถ้าเป็นคนอื่น วิลลี่คงกลายเป็นสัตว์ร้ายไปแล้ว ทว่าเขาไม่กล้าทำอะไรจริง ๆ เมื่อเป็นแคทเธอรีน โจนส์
“เสื้อผ้าของคุณเปียก อย่างแรก...”
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ จู่ ๆ เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากสนามหญ้าด้านนอก
แคทเธอรีนใบหน้าซีดเผือด ถ้ามีคนเห็นเธอในสภาพเปียกโชกอยู่ในบ่อน้ำพุร้อนที่วิลลี่กำลังแช่อยู่ เธอคงไม่รู้ว่าจะแก้ต่างให้ตัวเองอย่างไร
“ผมจะไปหยุดพวกเขาเอาไว้ คุณรีบเข้าไปข้างในก่อน ห้องแรกบนชั้นสองเป็นห้องของฌอน ผมจะบอกเขาทีหลัง”
วิลลี่รีบเดินไปที่ซุ้มประตูโค้ง และเอ่ยทักวาเลรี่ นิโคลา ควีนนี่ และคนอื่น ๆ ที่เดินมาอย่างรวดเร็ว แม้กระทั่งแม่ของเขา อีเว็ตต์ ก็อยู่ตรงนั้นด้วย
“พวกคุณมาทำอะไรที่นี่ครับ? มาแอบดูผมอาบน้ำเหรอ?” วิลลี่ยิ้มออกมาและกั้นพวกเขาเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...