คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 327

“ฌอน ฉันอยากคุยกับคุณ” ดวงตาสีเข้มของแคทเธอรีนจับจ้องไปที่ฌอนซึ่งยืนเอามือล้วงกระเป๋าอยู่ เขามองไปที่แคทเธอรีนอย่างไม่ยินดียินร้าย ด้วยท่าทางที่โดดเด่นของเขา ราวกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า

แม้ว่าบอดี้การ์ดจะไม่เคยเห็นแคทเธอรีนมาก่อน เขาเผชิญหน้ากับเธอแล้วผลักเธอลงกับพื้นด้วยความโมโห เพราะหญิงสาวพยายามเรียกร้องความสนใจจากคุณชายฮิลล์คนโต

ฌอนก้าวเรียวขายาวของเขาแล้วเดินขึ้นไปข้างบนอย่างไร้ความรู้สึก

แคทเธอรีฝืนทนความเจ็บปวด หญิงสาวลุกขึ้นยืนและตามเขาไป “ฌอนคะ ฉันจะยอมทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ ตราบใดที่คุณยุติการกระทำที่ทำให้เวสลีย์กับบริษัทของเขาต้องได้รับความเดือดร้อน”

ร่างสูงหยุดเดิน ในที่สุดฌอนก็หันกลับมามองเธอ เขายิ้มเหยียด ๆ อย่างเย็นชา “ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าก่อนหน้านี้ความต้องการของผมคืออะไร”

แคทเธอรีนอึ้งไป สักครู่ต่อมาใบหน้าของหญิงสาวก็ซีดเผือดลง

เธอไม่อาจพูดถึงข้อตกลงที่เธอต้องนอนกับเขาออกไปได้ ทิ้งเรื่องที่ว่าตอนนี้พวกเขาตกเป็นเป้าสายตาของผู้คนออกไปแล้ว เธอจะไม่ทำอย่างนั้นเหมือนกัน แม้ว่าจะมีเพียงพวกเขาสองคนอยู่ด้วยกัน

หลังจากลองไตร่ตรองดูแล้ว เธอก็เข้าใจแล้วว่าดูเหมือนในค่ำคืนนั้นเขาไม่ได้เรียกร้องอะไรทั้งนั้น เขาเพียงให้ทางเลือกกับเธอ

หญิงสาวกัดริมฝีปากพลางหลุบตาลง เสียงแหบทุ้มของเธอฟังดูให้ความรู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัว “คุณชายฮิลล์ ตอนนั้นฉันยังไม่รู้เรื่องค่ะ คุณเป็นคนใจกว้าง ได้โปรดอย่าถือสาฉันเลยนะคะ”

“แล้ว...?” ฌอนหันกลับมาแล้วก้าวเดินมาสองก้าว เขาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ แววตาของเขาฉายแววเยาะเย้ย “คุณคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้นไหม ถ้าผมนอนกับคุณเพราะคุณรู้สึกผิดและเสียใจ?”

หลังจากคำพูดที่ตรงไปตรงมาของเขา ใบหน้าของแคทเธอรีนก็แดงก่ำด้วยความอับอาย น้ำตาของเธอแทบจะไหลออกมา

“หึ คุณดูดีนี่ตอนที่น้ำตาใกล้จะไหลออกมา กระตุ้นความสงสารของผมดี” ฌอนลูบคางของเธออย่างแผ่วเบา “ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง มากับผม”

เมื่อเขาพูดจบ เขาก็เข้าไปในคลับเฮ้าส์

แม้จะไม่รู้ว่าฌอนวางแผนอะไร แคทเธอรีนก็ตามเขาเข้าไปในคลับเฮ้าส์เพราะเธอทราบดีว่านี่เป็นโอกาสเดียวที่เธอจะช่วยเวสลีย์ได้ จากนั้นเธอก็ขึ้นลิฟต์ไป

เมื่อประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก มีผู้ชายห้าถึงหกคนนั่งอยู่ด้านใน บางคนก็อ้วน บางคนก็ผอม และบางคนก็สูงอายุ

เมื่อผู้ชายพวกนั้นเห็นว่าฌอนมาถึงแล้ว พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนและเอาอกเอาใจเขาทันที

“คุณชายฮิลล์ ในที่สุดก็มาถึงนะครับ” ผู้ชายมีพุงไม่อาจละสายตาไปจากแคทเธอรีนได้ สายตาของเขาจับจ้องมาที่เธอ “คุณชายฮิลล์ คุณพาผู้หญิงสวยจนน่าทึ่งติดตามมาด้วย คุณทำให้ผมอิจฉานะครับ”

“ประธานกอร์แมน คุณไม่ต้องอิจฉาไปหรอก ความจริงแล้วผมตั้งใจจะมอบผู้หญิงสวยคนนี้ให้กับคุณ” ฌอนยิ้มบาง ๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาพูดทำให้แคทเธอรีนตกใจ