คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 330

แคทเธอรีนเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างภายในเวลาไม่กี่วินาที

ฌอนเป็นคนถ่ายรูปและจงใจส่งให้เวสลีย์

เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่มีทางที่เธอจะปิดบังสิ่งที่เกิดขึ้นได้

“รีบพาประธานโลว์ยอนส์ไปส่งที่โรงพยาบาลเร็วเข้า” เธอสั่งคนขับรถทันที

เมื่อพวกเขาไปถึงโรงพยาบาล หมอรีบทำการตรวจร่างกายและรีบสวมเครื่องช่วยหายใจให้กับเวสลีย์ทันที

“คุณเป็นแฟนของเขาใช่ไหม? ผมขอเตือนคุณว่าเขาเหลือไตเพียงข้างเดียว พยายามอย่าทำให้เขาโมโหและเครียด เขายังต้องกินอาหารเพื่อสุขภาพเพื่อรักษาชีวิตของเขาให้อยู่นานขึ้น” หมอเตือน “ตอนนี้เราทำได้แค่ให้เขาพักผ่อน แต่มันก็ไม่สามารถแก้ปัญหาที่เป็นต้นเหตุได้จริง ๆ หรอกนะ”

“ขอบคุณค่ะ คุณหมอ” แคทเธอรีนแสดงความขอบคุณต่อคุณหมอก่อนจะมองเขาเดินออกไป

ภายในห้องพักผู้ป่วย เวสลีย์ยังคงไอและจับหน้าอกเอาไว้อยู่ แคทเธอรีนรินน้ำอุ่นใส่แก้ว และนำไปป้อนให้กับเขา

เขาชะงักนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะเขาจะจับแก้วเอาไว้ เขาชำเลืองมองเธอด้วยสายตายากจะอธิบายที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “เขาบังคับให้คุณทำเหรอครับ?”

“ขอโทษนะคะ” แคทเธอรีนละอายแก่ใจเกินกว่าจะสบตาเวสลีย์ได้ “ถ้าคุณยังถูกขังต่อไปอีกหลายวัน คุณจะไม่สบายและบริษัทของคุณจะไม่สามารถอยู่รอดได้เหมือนกัน”

ทันใดนั้นเอง เวสลีย์ก็เขวี้ยงแก้วน้ำลงบนพื้น ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววความโกรธออกมา “ฌอนใช้อำนาจมากเกินไปแล้ว”

นี่เป็นครั้งแรกที่แคทเธอรีนเห็นเวสลีย์โกรธมากขนาดนี้ เมื่อมองไปที่แก้วที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ เธอก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว “อย่าทำแบบนี้นะคะ หมอบอกว่าคุณห้ามโมโห”

เวสลีย์จับมือของเธอ หลังจากนั้นก็หายใจเข้าลึก ๆ เขาจึงค่อย ๆ สงบลง “ผมรู้ว่าคุณทำแบบนั้นเพื่อผม ผมมันไม่เอาไหน ผมจะไม่โทษคุณครับ”

เขากอดเธอแน่นจนทำให้เธอเจ็บ

แคทเธอรีนทราบดีว่าคำพูดของเขาไม่ตรงกับสิ่งที่เขาคิด ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นที่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเขามันเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับได้