คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 331

เวสลีย์มองตามร่างบางที่เดินจากไปด้วยแววตาแข็งกร้าวซึ่งแฝงไปด้วยความเย็นชา

เขากำมือแน่น

เขาระงับความโกรธของเขาเอาไว้จนกระทั่งถึงบริษัท ในที่สุดเขาก็อดไม่ได้ที่จะทำลายข้าวของในห้องทำงาน

จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เป็นเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยความโมโหและยกขึ้นแนบหู เสียงหัวเราะทุ้มต่ำของชายคนหนึ่งดังขึ้น “คงจะเจ็บปวดน่าดู ที่ต้องเห็นคู่หมั้นของตัวเองนอนกับผู้ชายคนอื่น”

“แกเป็นใคร?” แววตาของเวสลีย์สั่นระริก เสียงนี้ไม่คุ้นหูเลยแม้แต่น้อย

“ฉันยังรู้มาอีกว่านายไม่เคยเสียไตของนายไป นายจงใจแกล้งทำเป็นบาดเจ็บเพื่อหลอกลวงแคทเธอรีน โจนส์ แล้วแกก็รู้ประวัติของเธอมานานแล้ว แกเลยคิดว่าแกจะใช้ตระกูลยูลในการไต่เต้า...”

“หุบปาก!” เวสลีย์ไม่อาจกลั้นเสียงร้องโวยวายของเขาได้ในขณะที่รู้สึกเย็นไปถึงกระดูกสันหลัง เป็นครั้งแรก ที่เขารู้สึกถูกเปิดโปงจนหมดเปลือก ความรู้สึกนั้นเลวร้ายมาก

“ฉันเป็นคนที่ช่วยแกแก้แค้นได้ยังไงล่ะ” เสียงทุ้มต่ำนั้นพูดขึ้น “ฉันยังช่วยให้โกลเด้น คอร์ปอเรชั่น เป็นบริษัทชั้นนำระดับประเทศได้อีกด้วย ฉันช่วยแกแย่งผู้หญิงที่แกชอบกลับมาได้ตราบใดที่ในอนาคตแกเชื่อฟังฉัน”

“แกต้องการอะไร?” เวสลีย์ไม่เข้าใจ

“แกไม่จำเป็นต้องรู้”

เวสลีย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับ “ได้ ฉันตกลง”

เขาอยากเป็นคนที่มีอำนาจและทำให้ฌอนได้รับความอับอายเช่นเดียวกับที่เขาต้องเจอในวันนี้

จากภาพสะท้อนบนหน้าจอโทรศัพท์ ใบหน้าที่เคยอ่อนโยนและหล่อเหลาของเขากลับกลายเป็นน่ากลัวและบิดเบี้ยว

...