นิโคลารู้ว่าลูกสาวตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ จึงกระซิบที่ข้างหูของเธอ “ถ้าลูกอยากเอาชนะผู้ชายคนนี้ให้ได้ ลูกต้องพิชิตร่างกายของเขาให้ได้”
“แต่ปกติเขาไม่ให้หนูแตะต้องเขา...”
“ใช้โอกาสคืนนี้ตอนที่เขาเมา แม่จะบอกคุณผู้หญิงให้ลูกไปดูแลคุณชายฮิลล์คนโตที่ห้องของเขา” นิโคลายักคิ้ว
เมลานี่เข้าใจดีแล้ว เมื่อเธอคิดถึงการได้เป็นผู้หญิงของฌอน ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็ฉายแววความเขินอายออกมา แต่เธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอให้ถึงตอนนั้น “คุณแม่ แคทเธอรีนคงจะไม่ได้คบหากับคุณชายฮิลล์คนรองจริง ๆ ใช่ไหมคะ...?”
“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอไม่คู่ควร เธอมันก็แค่ผู้หญิงเจ้าเล่ห์เหมือนแม่ของเธอ” ใบหน้าของนิโคลาเต็มไปด้วยความรังเกียจ “คอยดูแล้วกันว่าคืนนี้แม่จะจัดการกับยัยนั่นยังไง”
หลังจากที่ฌอนลงมาจากเวทีแล้ว นักร้องที่มีชื่อเสียงก็ผลัดกันขึ้นไปทำการแสดงบนเวที
เมื่อการแสดงใกล้จะจบลง เลียมก้มลงกระซิบที่ข้างหูของแคทเธอรีน “ผมจะไปที่หลังเวทีเพื่อรวบรวมเงินที่ได้รับบริจาคมา ผมจะกลับมาทีหลังนะครับ”
“ค่ะ”
แคทเธอรีนพยักหน้ารับ
ภาพนั้นเห็นเต็มตาของฌอน ทำให้ในอกของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
ผู้หญิงหลายใจคนนั้น! เมื่อเขามองไป เธอกลับทำท่ามีเลศนัยกับผู้ชายคนอื่น
คราวนี้ เธอยังอยู่กับเลียมด้วยซ้ำ
เขาเกือบจะบีบแก้วไวน์ในมือแตก
หลังจากที่สงบสติอารมณ์ลงได้แล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและส่งข้อความหาแคทเธอรีน: [ไปรอผมที่ห้อง 408]
แคทเธอรีนได้รับข้อความ เธอมองฌอนและเห็นเขากำลังชมการแสดงบนเวทีด้วยความจริงจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...