“พอใจหรือยัง?”
เมื่อเขาพูดจบ เจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งก็รีบรุดเข้ามาจากด้านนอก “เราได้รับแจ้งว่ามีคนมาก่อความวุ่นวายให้กับฮัดสัน...”
เฟรกัสกำลังจะปริปากเมื่อแคทเธอรีนผลักเมลานี่ออกไปทันที เธอเดินไปหาเจ้าหน้าตำรวจด้วยดวงตาอันแดงก่ำ “คุณตำรวจคะ คนพวกนี้เข้ามาในตึกและทำลายทรัพย์สินของเราค่ะ แถมพวกเขายังปาไข่เน่าใส่ฉันด้วย”
เมลานี่กรีดร้องออกมา “ไม่จริง เห็นอยู่ตำตาว่าเธอพยายามใช้มีดทำให้หน้าของฉันเสียโฉม! รีบจับเธอไปสิ!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจมองแคทเธอรีนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยบาดแผลและเปื้อนไปด้วยคราบไข่เน่า ในขณะที่เมลานี่แต่งตัวดีและไม่มีรอยด่างพร้อยที่ตรงไหน เขาโกรธขึ้นมาทันที “ใครกันแน่ที่เป็นคนพยายามทำให้ใบหน้าของอีกฝ่ายเสียโฉม? คุณคิดว่าผมตาบอดอย่างนั้นเหรอ?”
“คุณตำรวจคะ อย่าขึ้นเสียงเลยค่ะ เธอเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลยูลและผู้ชายคนนั้นคือ เฟรกัส วิคส์ จากตระกูลวิคส์ ฉันได้ยินมาว่าเขารู้จักกับพวกอันธพาลมากมาย” แคทเธอรีนพูดด้วยความประหม่า
เฟรกัสเคยชินกับการแสดงท่าทางวางอำนาจ และตะคอกออกมาอย่างเย็นชาเมื่อเขาได้ยินเธอ “แกมาจากเขตไหน? ฉันรู้จักหัวหน้าของแก”
แคทเธอรีนกะพริบตาด้วยความแปลกใจ “ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าหัวหน้าของตำรวจจะเป็นหนึ่งในพวกอันธพาลที่เขารู้จัก ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ”
ดวงตาของเจ้าหน้าที่ตำรวจหรี่ลง ในขณะที่เขารีบตะคอกใส่เฟรกัสอย่างรวดเร็ว “หัวหน้าของเราไม่รู้จักคนอย่างคุณ ผมไม่สนใจว่าคุณจะเป็นใครมาจากไหน นำตัวทุกคนที่ก่อความวุ่นวายที่นี่ออกไป!”
ในเวลาเพียงไม่นาน เจ้าหน้าที่ตำรวจก็นำตัวเฟรกัสและคนอื่น ๆ ออกไป
“คุณตำรวจคะ ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณที่คุณช่วยดิฉันเอาไว้ ดิฉันสัญญาว่าจะมอบของขวัญให้ในช่วงบ่ายนี้นะคะ” แคทเธอรีนเดินไปส่งเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ประตู
แอลที่เพิ่งมาถึงและเห็นเหตุการณ์ รีบโทรหาฌอนทันทีอย่างช่วยไม่ได้
ฌอนยิ้มออกมาอย่างสบายใจ เมื่อได้ยินเรื่องนี้
เขาชอบจริง ๆ เวลาเธอฉลาดแกมโกงแบบนี้ “ไปทักทายสักหน่อย ทำให้แน่ใจว่าพวกนั้นจะถูกขังต่อไปสักสองสามวัน โดยเฉพาะผู้หญิงที่ปาไข่เน่าใส่แคทเธอรีน ให้เธอกินไข่เน่าเข้าไปเยอะ ๆ”
แอลเตือนขึ้น “คุณชายฮิลล์ เธอเป็นลูกสาวจากตระกูลโฮลท์...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...