คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 360

“คุณไม่เห็นข่าวในโทรศัพท์เหรอครับ?” เชสเตอร์เดินมาหาเธอ “เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นที่สุดของวันนี้ ชาวเน็ตกำลังพูดถึงข่าวนี้เลยนะครับ”

แคทเธอรีนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอรู้ว่าเชสเตอร์จะไม่โกหกเธอ ทว่าเธอไม่คิดว่าฌอนจะยอมถูกปลดเพียงเพราะเขาอยากแต่งงานกับเธอ

“เป็นเรื่องปกตินี่ค่ะ ความประพฤติของเขาไม่เหมาะสม เขามีแฟนอยู่แล้วก็ยังมาแย่งพี่สาวของคนน้องมาเป็นของเขาอีก เขาควบคุมร่างกายท่อนล่างของเขาไม่ได้และพังงานเลี้ยงการกุศลที่ตระกูลฮิลล์จัดขึ้น หลังจากที่เขาทำพฤติกรรมน่ารังเกียจแบบนี้แล้ว ก็แน่นอนค่ะ ที่เขาจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง”

เชสเตอร์ชะงักไป

สักครู่ต่อมา แทนที่โกรธเพราะเพื่อนสนิทของเขาถูกด่าว่า เขากลับหัวเราะชอบใจ “คุณประเมินได้ตรงจุด จริง ๆ แล้วฌอนน่ารังเกียจและมีนิสัยน่าขนลุกขนพองสยองเกล้า”

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจกับเสียงหัวเราะของเขา “ตลกขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”

“ตลกสิครับ” เชสเตอร์เหยียดริมฝีปากยิ้ม “แต่ก็มีบางเรื่องที่คุณพูดไม่ถูกนะครับ คืนนั้นหลังจากที่ฌอนไปส่งคุณยายฮิลล์ที่โรงพยาบาลแล้ว ครอบครัวฮิลล์ก็ทะเลาะกัน คุณท่านพูดว่าตราบใดที่ฌอนและเมลานี่ ยูล แต่งงานกัน พวกเขาจะปล่อยให้เรื่องสงบ แต่ฌอนไม่ยอมและพูดว่าเขาต้องการแต่งงานกับคุณ ซึ่งทำให้คุณท่านโกรธ”

“แต่งงานกับฉันเหรอคะ?” แคทเธอรีนทำท่าไม่เชื่อ

เชสเตอร์มองเธออย่างมีความหมาย “ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่ ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น มีในตอนนี้ ฌอนสร้างขึ้นมาด้วยตัวเขาเองนะครับ การเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นไม่ใช่เรื่องใหม่กับสำหรับพวกผู้มีอิทธิพล ดังนั้นคุณท่านคงจะไม่ปลดเขาออกเพราะเรื่องนี้ ความผิดพลาดของฌอนคือเขาเริ่มเอาจริง ซึ่งทำให้คุณท่านโกรธ”

...

เมื่อออกจากโรงพยาบาล แคทเธอรีนดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์

เธอคิดมาตลอดว่าฌอนทำให้เธอเป็นคนรักที่ไม่มีวันได้เห็นเดือนเห็นตะวัน เธอเป็นเหมือนกันหุ่นเชิดที่เขาไม่รัก

ทว่าในตอนนี้ เธอได้ยินจากเพื่อนของเขาว่าฌอนยอมโดนปลดจากตำแหน่งเพื่อแต่งงานกับเธอ

ท่านประธานของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น... เป็นตำแหน่งที่อยู่เหนือผู้คนกว่า 10,000 คน

เป็นตำแหน่งที่ผู้คนจากทั่วประเทศต่างจับตามอง

ตอนนี้เขาตกจากบัลลังก์แล้ว

ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นที่ไม่มีฌอน จะเหมือนก่อนหน้านั้นเหรอ?

ขณะที่เธอขึ้นรถ จู่ ๆ โจเอลก็โทรมาหาเธอ “เคธี่ ลูกว่างหรือเปล่า? พ่อขอเจอลูกหน่อย”

“... ได้ค่ะ” แคทเธอรีนรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

40 นาทีต่อมา หลังจากที่มาถึงร้านน้ำชาที่พวกเขาตกลงพบกัน ที่นั่น โจเอลก็ได้ชงชาเสร็จแล้ว

พ่อและลูกสาวนั่งอยู่ด้วยกัน ไม่เคยรู้สึกอึดอัดเท่านี้มาก่อน

สุดท้ายแล้ว โจเอลก็เป็นคนทำลายความเงียบขึ้น “หน้าของลูกยังเจ็บอยู่ไหม?”

ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำที่แสดงความห่วงใยทำให้แคทเธอรีนแทบจะน้ำตาไหลออกมา สุดท้ายแล้ว เขาก็เป็นญาติเพียงคนเดียวที่หลงเหลืออยู่ในโลกใบนี้อย่างแท้จริง “หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ”

“คืนนั้นนิโคลาและเมลานี่โกรธมากจนเกินไป ไม่ต้องไปสนใจพวกเธอ แม้แต่พ่อเองก็ยังตกใจ...”

โจเอลยิ้มออกมาอย่างเศร้าใจ “เคธี่ พ่อรู้ว่าเมลานี่และคนอื่น ๆ ไปที่บริษัทเมื่อเช้านี้เพื่อก่อเรื่องวุ่นวายให้กับลูก ลูกช่วยคุยกับฌอนให้ปล่อยพวกเขาหน่อยได้ไหม?”

แคทเธอรีนรู้สึกได้เพียงความเยียบเย็นในหัวใจของเธอ “คุณพ่อคะ เมลานี่พาน้าของเธอและเพื่อนของเธอมาที่บริษัทเพื่อทำลายทรัพย์สิน ทั้งยังพยายามทำร้ายหนู ถ้าตำรวจมาไม่ทันเวลา เป็นไปได้ว่าตอนนี้หนูคงจะนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่ใช่ว่าคุณพ่อไม่รู้วิธีการของเฟรกัส วิคส์”

“แต่...” โจเอลลังเล “เกิดอะไรขึ้นที่งานเลี้ยงการกุศลล่ะ... จริง ๆ แล้วเธอเป็นเหยื่อ เป็นใครก็คงต้องโกรธ”

แคทเธอรีนมองพ่อของเธอและจู่ ๆ ก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา “คุณพ่อคิดว่าหนูแย่งฌอนไปเหมือนกันใช่ไหมคะ?”

“แคทเธอรีน พ่อไม่อยากให้ลูกทำลายความสุขของตัวเองเพื่อแก้แค้นนิโคลาและเมลานี่” โจเอลพูดอย่างเจ็บปวด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!